ناصر عبدالهی

سال ها پیش بود.

اولین خواننده ای که نظرم را جلب کرد محمد اصفهانی بود. و اولین آلبوم موسیقی که خود خریدم آلبوم «حسرت» او بود.

مدتی بعد با صدای خواننده جدیدی آشنا شدم، ناصر عبدالهی.

آلبوم «دوستت دارم» را به تازگی روانه بازار کرده بود و ترانه «ناصریا» به دفعات توسط رسانه ملی روی تصاویر درگیری های فلسطین پخش می شد.

صدایش به دلم نشست. ترانه هایش هم دل نشین بودند. بعد ها آلبوم او را خریدم و از شنیدن تمام آهنگ هایش لذت بردم.

آهنگ های او در ذهنم باقی ماند، اما دیگر آنها را نداشتم. (شاید چون آن زمان سی دی نبود، و حالا نوارهای کاست تقریبا از رده خارج شده اند)

تا هفته پیش که یکی از ترانه های او را شرکت کننده مسابقه آکادمی موسیقی گوگوش خواند.

باعث شد که دلم هوای صدای ناصر کند!

دیشب بالاخره آن آلبوم «دوستت دارم» را گیر آوردم. همه ترانه هایش را گوش دادم و از همه لذت بردم.

صدای پرویز پرستویی هم که برخی از این ترانه ها را دکلمه می کند بــــسیار دل نشین است، مثل بازیگری اش.

…

حیف که این جوان خوش صدا و با استعداد و با ذوق به این زودی از پیش ما رفت. (در سن ۳۶ سالگی)

صدایش همتایی نداشت.

افسوس که حتی دلیل مرگش را هم ندانستیم.

صفحه او در ویکی پدیا هم اطلاعات چندانی ندارد.

اما صدا و ترانه های گیرای او در خاطرات من و بسیاری ایرانی دیگر حک شده، و جاودان خواهد بود…