دانشگاه و دانشجویان شریف: از شایعه تا واقعیت

طی سه روز گذشته سه امتحان دشوار میان ترم داشتم. هرچند نتیجه خیلی خوب نبود، اما الان احساس سبکی و راحتی می کنم!دانشگاه صنعتی شریف

خیلی موضوعات در ذهنم هست که می خواهم درباره شان بنویسم؛ اگر وقت کنم.

الان برای فردا خیلی کار دارم، اما می خواهم اندکی درباره یکی از این موضوعات (دانشگاهم) برایتان بگویم.

– – –

مردم ما استعداد خاصی در اعمال “یک کلاغ چهل کلاغ” هنگام تعریف موضوعات دارند. از طرف دیگر متاسفانه سطح ارائه و دسترسی به اطلاعات در کشور ما بسیار پایین است و هنوز اطلاع رسانی «دهان به دهان» نقش عمده را ایفا می کند. لذا تعاریفی که از دانشگاه شریف و دانشجوی شریف در ذهن مردم جا خوش کرده در مواردی بسیار دور از واقعیت است. من تقصیر را بیشتر به گردن وب سایت دانشگاه می اندازم که بسیار ضعیف است و بار محتوایی مناسبی ندارد. حال می خواهم کمی دیده های خودم طی ۳ سال اخیر را برایتان شرح دهم.

زمانی که کنکوری شدم زیاد در مورد دانشگاه ها تحقیق نکردم. تحقیق را گذاشتم برای بعد از کنکور که رتبه ام مشخص باشد. ولی از این و آن شنیدم که برای رشته دلخواه من (مهندسی عمران) در بهترین دانشگاه فنی – مهندسی ایران (می گفتند شریف) رتبه ۳۰۰ کافیست. من هم تلاشم را کردم و رتبه ای بهتر از این آوردم تا قبولی ام در انتخاب اولم تضمینی باشد.

هنگام اولین ورود به دانشگاه جشنی برایمان گرفتند و سخنرانان سعی کردند ما را با دانشگاه شریف بیشتر آشنا کنند. از افتخارات علمی و سطح کیفی بالای آموزش، بهداشت، رسیدگی به امور دانشجویی و … در دانشگاه برایمان گفتند. پیش از این شنیده بودم وقتی رتبه های برتر به شریف می آیند، شوکه می شوند که پاسخ تلاش زیادشان برای کنکور چنین دانشگاهی ست! یعنی وضعیت موجود در دانشگاه از سطح توقع شان بسیار پایین تر است. اما من آن روز های اول هنوز چیز بدی از دانشگاه ندیده بودم. البته توقعم هم آن چنان بالا نبود! کهنگی ساختمان ها و مدرن نبودن فضاها و امکانات با گرمی ای که در فضای دانشگاه حس می کردم جبران می شد.

پس از جشن ورودی ها، رفتیم به اردوی ورودی های جدید؛ به شهر مشهد. آنجا محل اقامت و خواب بچه ها اصلا مناسب نبود و همه مجبور بودیم همچون سیخ های کبابِ روی منقل در کنار هم به زور جا شویم! باز هم به آشنایی با بچه های دیگر -که هرکدام از مبدا و فرهنگ متفاوتی آمده بودند- می ارزید. البته بعد ها فهمیدم دانشجویان بزرگتری که همراهمان به اردو آمده بودند (“لیدر”ها به اصطلاح) اکثرا عضو «تشکلی خاص» بودند… توضیح بیشتری نمی دهم.

از اردو که آمدیم کلاس های درس شروع شد. ترم اول ذوق و شوق همه زیاد بود! در چند اردو ثبت نام کردم و با بچه های بیشتری آشنا شدم. سعی کردم گروهی از ورودی های جدید دانشکده عمران تشکیل دهم. حتی خودم به تنهایی اردویی را برگزار کردم به ایستگاه ۵ توچال. در ابتدا همه چیز خوب بود. اما کم کم آن شوق اولیه کنار رفت و چشم هایم حقایق تازه ای را دید.

اکثر بچه ها در روابط اجتماعی بسیار ضعیف بودند. بعضی اصلا علاقه ای به برقراری ارتباط نشان نمی دادند، برخی هم که نشان می دادند گاهی بسیار ناشیانه رفتار می کردند. انگار در محیط های خانوادگی بسیار بسته ای بزرگ شده اند و زندگی شان محدود به خانواده و درس و مدرسه می شده. بخصوص به دلیل اینکه اولین بار بود که در محیطی چنین نزدیک به جنس مخالف قرار می گرفتند. و به آن عادت نداشتند! این برای من که از دوره دبیرستان کار کردن و شغل و درآمد داشتن را (نه به دلیل نیاز مالی، که برای کسب تجربه) امتحان کرده بودم، دوستان زیادی داشتم و با روابط اجتماعی گوناگون آشنا بودم کمی عجیب بود. کم کم متوجه شدم بیشتر بچه ها دوست دارند سرشان تو کار خودشان باشد و علاقه ای به معاشرت با بقیه ندارند، مگر اینکه فایده باارزشی برایشان داشته باشد.

بعضی ها وقتی به دانشجویان شریف فکر می کنند موجودی در ذهنشان می آید با عینک ته استکانی که غذا و خوراکش تنها کتاب است و بس! و یا موجوداتی شبیه موجودات فضایی که از هوشی فرازمینی برخوردارند! البته آمار عینکی ها در شریف شاید کمی بیش از حد معمول باشد! اما دانشجویان شریف آن چنان هم عجیب و غریب نیستند.

بعضی از بچه ها فقط “خرخوان”اند. این از زمان مدرسه در وجودشان حک شده که درس را باید خواند! و باید نمرات خوب گرفت! و این عالیست و انسان از این راه عاقبت بخیر می شود و همه او را ستایش می کنند و … و همین و بس! علاقه بخصوصی که به رشته شان ندارند هیچ، هیچ برنامه یا انگیزه ای برای کار کردن یا ورود به بازار کار هم ندارند. وقتی با آنها درباره کار صحبت می کنی طفره می روند و بعضی هم می گویند می خواهند استاد دانشگاه شوند. البته خیلی ها فکر دانشمند و پژوهشگر شدن در سرشان هست که به زبان نمی آورند.

آنهایی هم که با میزان مطالعه معقول نمره های خوب و عالی می آورند، کسانی هستند که از پایه درس ها را خوب آموخته اند و با علاقه درس می خوانند. معمولا هوش عجیب و غریبی ندارند، اما به دلیل اینکه فکر خود را بسته و محدود نگه نداشته اند و مطالعه دارند، وقتی با مردم جامعه برخورد می کنند شاید انسان های عجیبی به نظر بیایند. این عده اندک اند، ولی آینده درخشانی می توانند داشته باشند.

اما دلیل اینکه شریفی ها انقدر به نظر مردم عجیب می آیند چیست؟

دلیل اصلی، تمایل شریفی ها به عجیب و متفاوت بودن است! عده کثیری از دانشجویان به دلیل اینکه در دانشگاهی قبول شده اند که رتبه های برتر کشور را در خود جای داده احساس متفاوت بودن می کنند و سعی می کنند آنرا نشان دهند. با حرف هایشان، با تیپ و قیافه و لباسشان و …

البته ضعف در برقراری روابط اجتماعی و دچار انزوا شدن هم گاهی شریفی ها را انسان های عجیبی نشان می دهد.

سوال دیگری که برای خیلی ها پیش می آید این است که وضعیت کلاس ها، اساتید و امکانات آموزشی و آزمایشگاه ها چگونه است؟

اساتید دانشگاه (بجز تعداد اندکی که از راه های نامعلوم(!) استخدام شده اند) سطح علمی بالایی دارند. اما از نظر شیوه تدریس و ارائه مطلب بسیاری از اساتید ضعیف عمل می کنند. فکر نمی کنم دانشگاه هیچ دوره آموزشی برای اساتید گذاشته باشد و احتمالا دلیل این ضعف هم همین است. با این حال، دانشجویان معمولا عادت می کنند به اینکه با مطالعه منابع مختلف درس را متوجه شوند و یاد بگیرند.

یکی از معایب کلاس ها (و یا شاید مزیت! برای برخی) تمرکز بیش از حد بر بحث های تئوریک است که با مشاهده و تجربه عملی همراه نیست. من واحدهای درسی لیسانس یکی از دانشگاه های مطرح دنیا را که بررسی می کردم، متوجه شدم بسیار کمتر از ما در بحث های تئوریک مختلف پیش می روند. بجای آن وقت خود را روی آزمایشگاه، پروژه های عملی، کار در خارج دانشگاه و دوره های مدیریتی صرف می کنند.

کلاس های دروسی مثل ریاضی و فیزیک عمومی که جمعیت بالایی دارند در تالارها برگزار می شوند که اگر در ردیف های جلو بشینید خوب است، در غیر اینصورت تخته را نمی بینید و اذیت می شوید. کلاس های عادی و کوچک دیگر معمولی هستند. صندلی های چوبی یا پلاستیکی که معمولا چندان راحت نیستند، ارتفاع یکسان تمام ردیف ها که گاهی دیدن تخته را برای ردیف های عقب مشکل می کند و …
بیشتر کلاس ها ویدئو پروژکتور دارند که اگر استاد از آن استفاده کند وسیله بسیار خوبی برای تسریع روند تدریس و تفهیم بهتر مطلب است.

آزمایشگاه ها هم بد نیستند. اساتید که معمولا به کلاس های آزمایشگاه نمی آیند و دستیار خود را می فرستند، اگر دستیار استاد (Teacher Assistant – TA) وارد باشد کلاس های آزمایشگاهی مفید خواهند بود.
اگر هم پروژه تحقیقاتی یا آزمایشی داشته باشید می توانید با هماهنگی قبلی از آزمایشگاه ها استفاده کنید.

در شریف گروه های دانشجویی خوبی در زمینه تئاتر، موسیقی، کوهنوردی و … است که برنامه های متنوعی در طول ترم برای عموم دانشجویان برگزار می کنند و از این بابت اوضاع دانشگاه بد نیست.

 

الان اگر کسی از من بپرسد شریف چطور است؟ می گویم خوب نیست. بعنوان دانشگاه اول فنی-مهندسی کشوری با این همه نابغه و پتانسیل نهفته بسیار کم است. حتی امکانات و اساتید دانشگاه های دیگر شاید از شریف بهتر باشد. اما بدلیل اینکه گلچینی از دانش آموزان قوی وارد آن شده اند توانسته در جامعه علمی خودی نشان دهد. (البته این شیوه گلچین کردن هم خالی از عیب و ایراد و خطا نیست). متاسفانه من هم مثل آنهایی که تعریفشان را پیش از ورود به دانشگاه شنیده بودم، حالا سرخورده شده ام و آنچنان جای پیشرفتی در اینجا نمی بینم. یعنی در آن حد که انتظار دارم نمی بینم!

البته فقط دانشگاه نیست، شرایط جامعه هم وقتی با نگاهی ژرف به آن می نگرید، امیدوار کننده نیست.

به همین دلیل من هم مثل عده کثیری از دانشجویان شریف فکر ادامه تحصیل در دانشگاه های خارجی افتادم.
امیدوارم هرچه زودتر شرایط جامعه و دانشگاه های ما به نحوی بهبود یابد که دیگر دانشجویان فکر رفتن نباشند و به تلاش برای توسعه و بالندگی کشور ترغیب شوند.

 

من بروم بخوابم که ساعت ۴:۳۰ بامداد است! شب خوش

اردلان نقشینه

من اردلان یک توسعه دهنده وب و مدیر تکنولوژی هستم که از ۸ سالگی وارد عرصه طراحی و توسعه وب شدم و تابحال بیش از یکصد وب سایت و نرم افزار تحت وب برای خودم یا برای مشتریانی از جمله شرکت های Fortune 500 ساختم. در سال ۱۳۹۲ بعد از دریافت مدرک کارشناسیم از دانشگاه صنعتی شریف تهران به شهر کلگری کانادا مهاجرت کردم. این روزها در کنار برنامه نویسی و مدیریت روی مهارت های اقتصادی و کارآفرینیم هم کار می کنم.

نوشته های مرتبط

۲۲۴ نظر

  1. پرستو گفت:

    تو اکثر مواردی که گفتی باهات موافقم، اصن دانشگامون اونطوری که فکر می کردم و از بهترین دانشگاه کشور انتظار می ره نبود،
    البته من که از اول به امید اپلای شریف و انتخاب کردم، اما هر چی زمان می گذره اون امید هم کم رنگ تر میشه…

  2. افشين گفت:

    اردلان جان مطلبت را خواندم. خب شما باید یکی دو مرد دیگر در داخل یا خارج از ایران را هم ببینید تا بتوانید قیاس کنید. از لحاظ تیپ خرخوان و از این قبیل که در تمامی داشنگاه‌ها می‌توانید چنین تیپ‌هایی را ملاحظه کنید. اما اینطور که تعریف کردی دانشگاه شریف خیلی هم در ایران بد نیست.

    • اردلان نقشینه گفت:

      افشین جان من درباره دانشگاه های خارجی خیلی تحقیق کرده ام و با دوستانی که رفته اند صحبت کرده ام. تفاوت بسیار است! و تنها دلیل اینکه شریف در جامعه علمی بین المللی تا حدودی مطرح شده همین دانشجویانش هستند، و تعداد انگشت شماری از اساتیدش در هر دپارتمان. اما همین دانشجویان کوشا و نخبه در به در بدنبال apply هستند! خود اساتید به دانشجویان برتر توصیه می کنند که ایران نمانند چون استعدادشان هدر می رود.
      در حالی که به نظر من با مقداری حمایت مالی و فراهم کردن شرایط رفاهی میشد به راحتی خیلی از این افراد را اینجا نگه داشت، یا لااقل بعد از اتمام تحصیل به کشور برگرداند.

      اینجا من قصد نداشتم از بدی های دانشگاه بگویم. فقط خواستم کسانی که این دانشگاه را از نزدیک ندیده اند اندکی با جو آن بیشتر آشنا شوند.

      ضمنا آن تیپ خرخوان هم، در دانشگاه ما خیلی بیشتر هستند و بسیار به چشم می آیند.

    • Shahrzad گفت:

      با سلام ،امیدوارم هرکجا که هستید زندگی بر وفق مرادتون باشه..
      ممنون از مطالب خوب و مفیدتون ..خیلی دوست داشتم راجع به دانشگاه شریف از دید دانشجوهاش بیشتر بدونم.. من امسال کنکور دارم ..هنوز کلاس خاصی ثبت نام نکردم و برنامه ای هم در پیش نگرفتم اما به شدت تحقیق کردم و همین تحقیقها سردر گم و گیجم کرده که فکرمیکنم قدرت انتخاب رو ازم گرفته و نمیتونم درست تصمیم بگیرم .. من فقط چندتا سوال معمولی دارم از کلاس کنکور و برنامه ریزی و … و به شدت امید دارم که شما میتونید راهنماییم کنید و موثر هم واقع میشه .. من ایمیلم رو براتون میزارم فقط خواااااهش میکنم کمکم کنید راه درست رو انتخاب کنم ..چیز زیادی هم نمیخوام فقط چندتا سوال … ممنونم آقای نقشینه ،امیدوارم در تمام مراحل زندگیتون بدرخشید و عزیزانتون شاهد موفقیت های روزافزون شما باشند..

  3. امید رضوی گفت:

    نوشته ات رو خوندم. من خیلی وقت نیست که اومدم این ور آب. دانشگاهی هم که می رم دانشگاه خوبی محسوب می شه اینجا (تگزاس- آستین.)
    اگه بخوام گروه سازه ی شریف رو مقایسه بکنم با تگزاس- آستین، مهمترین تفاوت به نظرم در پشتوانه ی اقتصادی- صنعتی اینجاست. همین پشتوانه ست که باعث می شه اینا امکان تجهیز این مجموعه رو داشته باشن با یه سرمایه ی چندصد میلیون دلاری.
    همه ی چیزایی رو که گفتی راجع به دانشجوها و مشکلاتشون در زندگی اجتماعی قبول دارم و بهش اضافه می کنم عدم اعتماد به نفس رو که انگار خصلت تمامی مردمان خاورمیانه ایست. ولی از طرف دیگه به نظر من دانشجوهای ایرانی نسبت به خیلی از بچه ها اینور دانشجوهایی باسوادتر، سخت کوش تر و عمیق تری هم هستند.کلا به لحاظ سواد علمی دانشجوها، شریف به نظر من در سطح پنج دانشگاه برتر آمریکا هست.
    راجع به کلاس ها و ساختمان و قدیمی بودن و این حرفا هم این ور البته بهتره ولی نه اونقدری که فکر کنی حالا چه خبره. میزها همانند که بود و صندلی ها همان، ناراحت و قدیمی!
    راجع به استادها هم: از نظر سواد (البته من فقط راجع به یو تی می گم) به طور مینگین اینا یک کمی از استادایی که تو شریف داریم بالاترن، ولی راجع به توانایی انتقال درس، همه تیپی توشون هست. کلا به نظرم خوب درس دادن علاوه بر تسلط بر موضوع به دو تا عامل دیگه بستگی داره: توانایی ذاتی معلم بودن، و وقتی که استاد برای آمادگی قبل از کلاس صرف می کنن.
    در کل به نظر من با مجموعه زیر ساخت صنعتی ایران (که در حال حاضر در واقع وضعیت اصلا مناسبی نداره) شریف نسبت به اون کشور از چیزی که انتظار داری باشه بالاتره. من از وقتی اینجا اومدم خیلی احترامی که برای شریف داشتم بیشتر شده، در کشوری که (حداقل) در چشم انداز کوتاه مدتش نقاط روشن زیادی دیده نمی شه، شریف از معدود استثناهای باقی مانده ست.

  4. مهرشاد زندی گهر گفت:

    جالب بود! منم هنوز چیز بدی ندیدم. ولی خیلی بچه های دانشکده ما بیش فعالی دارن بعضیاشون! مخصوصاً اونایی که برا اردوی مشهد سرگروه بودن! خداوکیلی از نظر اجتماعی خیلی چیز توی این سفر یاد گرفتم.
    راستی اینایی که تک رقمی میشن انتظار دارن چی ببینن؟؟؟ فقط از سنتی که بچه های سال بالایی راه انداختن استفاده می کنن. همه میرن برق… همه بدون علاقه درس می خونن.. همه باید بالای ۱۸ بشن.. همه باید اپلای کنن.. اصلاً اینا همینم لیاقت ندارن(ناراحت نشی). مشکل از خودشونه. شریفو کلاً جامعه رو باید خودشون بسازن..
    راستی درباره اون تشکل خاص بهم بگو :دی

  5. سعید گفت:

    من امسال کنکور دادم رتبه تومنطه ۲ رتبه ام ۳۹۰ شد میتونستم نفت صنایع شریفو قبول بشم اما اومدم دانشگاه صنعت نفت اهواز خیلی دلم میخواست دوباره بتونم انتخاب رشته کنم بیام شریف شما بگین من ه کار باید کنم؟لطفا.

    • اردلان نقشینه گفت:

      برای رتبه خوبتون بهتون تبریک میگم. اگر از تصمیم تون مطمئن هستید می تونید قوانین وزارت علوم در زمینه تغییر رشته و دانشگاه رو مطالعه کنید و از افراد مطلع هم سوال کنید. من اطلاع چندانی در این زمینه ندارم.

  6. عارف گفت:

    مرسی دوست عزیزم که جواب دادی

  7. هلیا گفت:

    هلیا.ک ورودی۹۳دانشکده برق دانشگاه صنعتی شریف…به عنوان دانشجویی که اوقات بسیاری رو برای رسیدن به اینجاصرف درس کرد…باید بگم باتمام وجودم تصویری که نسبت به این دانشگاه در ذهن مردم جای گرفته است بسیار پوچ و بی معنی است… اینجا جایی نیست که همه فکرمیکنند بهترین اساتیدایران مشغول تدریس هستند.اینجااستادانی دارد که تمام کشورهای دنیاراگشته اند…بابهترین مهندسین جهان درارتباط بوده اند در بزرگترین پروژه های جهان دست داشته اند…اما…
    واقعیت این است که:…
    اینحافقط اسم درکرده…سیستم آموزشیش میتونه بدترین سیستم آموزشی نه تنهاایران..بلکه جهان باشه…استاداش کتاب ریاضی رو تدریس میکنن که خودشون بلدنیستن درست درس بدن کتاب ریاضی رو تدریس میکنن که هیچ دانشجویی وجودنداره اونو راحت بفهمه…حتی یک استاد اینجاوجودنداره بتونه اونودرس بده…تمام سوالات ریاضی اثبات هستند…حتی یک رابطه ی حل شدنی وجودنداره…توی دانشکده برق درسی به اسم اصول مهندسی برق برای ورودی ها هست درسیه که حتی هیچ نمونه سوالی نداره!!میگن نبایدازش نمونه سوال بدیم وگرنه دیگه سوالی نمیمونه که سر امتحان به شمابدیم!!!هرامتحان برای یه دانشجو حکم یه کنکور رو داره…هیچ چیزقابل پیش بینی نیس حتی اگه سرکلاساهم بری بازبرات فرقی نمیکنه…اینجاهیچ کس بلد نیس درس بده…این فقط حرف من نیس…حرف %۹۰ ورودی های۹۳ است.مباحثی تدریس میشه که به ما میگن سر امتحان نمیاد!!!!!!همین مباحث یک ساعت ونیم وقت کلاس رو میگیره..برای رسیدن به حداقل نمره قبولی باید تمام روز هارودرس بخونی…چرا؟چون استادت درست درس نداده وعلاوه بریادگیری درس باید وقتت رو صرف حل نمونه سوال کنی(البته اگه داشته باشه!!!!!!!!)سرهرازمایشگاه برق۹الی۱۶ازمایش انجام میدیم باوسایلی که حتی توی عمرمون ندیدیم ازماانتظارمیره تا هفته آینده اش کاربادستگاه کامل یادگرفته باشیم درصورتی که هیچ نرم افزار کمک آموزشی یا متن خاصی که آموزش بده اصلاوجودخارجی نداره و ما فقط دستگاه رو هفته ای یک بارمیبینیم اونم توازمایشگاه!!!!!ودیگه اینکه…
    ” در دانشگاهی درس میخوانیم که همه ما ارزویش راداشتیم..دردانشکده ای درس میخوانیم که همه فقط به خاطر رتبه شان آن را انتخاب کرده اند شایدفقط ۳۰ نفراز ۲۱۰ ورودی برق به علاقه برق را انتخاب کرده اند اما اکنون که یک ماو نیم گذشته همه به این فکرمیکنیم که…چرا شریف؟؟؟؟؟ چرااااااااااااا؟؟؟؟؟ ”
    شاید باید بهتر تصمیم میگرفتیم…یادمون رفته بود توجامعه ما..همه چی دروغه…همه دروغ میگن..و….همه عقلشون به چششونه….
    ((بچه ها..امروز برای اولین بار پشیمون شدم که اومدم اینجااما گویا بقیه ورودیا خیلی قبل ترازمن به این نتیجه رسیده اند))

    • هلیا انقدر زود قضاوت نکن. تازه ترم اولت تموم شده. به قول خودت اینها حرف ورودی های ۹۳ ست…
      به هر دانشگاهی بری اولش همینه. توی خیلی دانشگاهای غربی وقتی مهندسی رو انتخاب می کنی یک سال اول رشته ت مشخص نیست. فقط کلی چیزهای جورواجور یادت میدن که بیشترش بعدا به دردت نمی خوره، واسه اینکه از سال دوم روی یه رشته تمرکز کنی و ادامه ش بدی. رشته برق شریف جزو سخت ترین هاست، و ترم اول و دوم هم واسه همه سخته. فکر کنم الان ایام امتحاناته، درسته؟ احتمالا همینه که انقدر سخت گرفتی…
      اگر این فکرا تو سرت موند برو با سال بالایی ها، یا اونهایی که از برق شریف واسه ادامه تحصیل رفتن اونور صحبتی کن.

    • faezeh گفت:

      سلام دوستان
      من دانش آموز دوم ریاضی سمپاد هستم، به کمکتون واقعا نیاز دارم
      منم از همونایی ام که آرزوم تحصیل در شریفه ولی با چیزهایی که هلیا خانم و بقیه دوستان گفتن واقعا سردرگم شدم. نیاز دارم با یکی از دانشجوهای شریف مفصل صحبت کنم تا هیچ ابهامی در انتخاب هدفم برام نمونه
      میشه کمکم کنید؟

  8. هلیا گفت:

    راستی اون تشکل خاص رو راست میگه منم توی اردوی مشهد فهمیدم اینا همه اس نقشه بود که مارو بکشونن اونجا.فک کنم بسیج یا ستاد شاهدیا چنین چیزی بود.

  9. هلیا گفت:

    راستی در مورد روابط اجتماعی هم راست میگی من فقط سه تا دوست پیدا کردم تا الان انگار بقیه بلد نیستن ارتباط برقرار کنن انگار بلد نیستن اصلا زندگی کنن

  10. شیدا گفت:

    من الان سوم ریاضی ام.از وقتی یادم میاد تموم هدف زندگیم رفتن به شریف بوده و هست…مدام دنبال یه رتبه دو رقمی ام…واس قبولی برق شریف…الان که سوم دبیرستانم باید دقیقا جکار کنم؟تمام دنیای من قبولی اونجاست…

    • سلام شیدا
      تا می تونی با کسانی که رتبه های خوب آوردن صحبت و مشورت کن.
      من کلاس کنکور خاصی نرفتم. دبیرستان و پیش دانشگاهی دولتی هم رفتم. ولی سال پیش دانشگاهی طبق برنامه آزمون های قلم چی پیش رفتم و هر درس رو چند بار خوندم (آزمون هارو هم شرکت کردم). تفریحات رو هم خیلی کم کردم و به خودم یک سال سختی دادم و به هدفم رسیدم! موفق باشی.

  11. فاطمه گفت:

    سلام من دانشجوی دانشگاه شریف نیستم ولی من یک نظردارم مشکل اصلی جامعه مااین است که جامعه مامتآسفانه به علت مشکلات اقتصادی که برای افراد فراهم کرده است بچه ها بعدازیک دوره ای یک بعدی شدن وهیچ شورواشتیاق ویاپشتیبانه مالی برای چندبعدی بودن وبه نمایش گذاشتن اهداف وافکارخودراندارندودولت وجامعه هم فعلا که فکرمی کنم هیچ ایده برای این مشکل ندارد پس همان بهترکه هیچ بهره ای ازهوش واستعدادکسی که تمام زندگیش درسه وایده های درون سرش وخلق یک چیزجدید هست رونداشته باشه البته من فکرکنم اگرهرجای دنیاهم بری نمیشه خانواده هم باخودت داشته باشی این باز خیلی سخته وبایدخانواده خودروفداکنی ولی من درمورد این نظرشماکه تمام بچه های شما ویامیشه گفت بیشربچه هامی خواهندبرندخارج ازایران مشکل دارم من ازمتنی که نوشته بودین این استباط روکردم که بابچه هاخیلی کم عملی کارمیشودولی درخارج ازایران حتی افغانستان هم این گونه نیست ونظام آموزشی براساس محفوضات وحفظیات نیست ومی توان گفت بچه های ایران فقط می خونندعمل وکارهیچ معنی نداره به علت همان مشکلاتی که اول گوش زدکردم وممکن است برنخارج ازایران وبااین مشکل هم که فکرکنم کم کوچیک نباشه بربخورند ومخصوصآکه بیشتربچه هاشهرستانی هستندوتعامل روخوب فرانگرفتند به علت سطح خانواده خیلی اونجابراشون سخته چون اونافرهنگ وشخصیت افراد وروح جامعه بسیاربراشون مهمه البته برعکس ایران که همه درحال رغابت ودروغگویی وازبین بردن اطرافیان به شرط بالابردن خودهستند
    ودرپایان به نظرمن بایدبرای تمام انسان هایی که درحال یادگیری هستندبسیاراحترام قایل شد.

  12. ارزو گفت:

    با سلام من یه بدبخت کنکوری ام. از همه جا مونده از همه جا رونده!!
    اولش عشق شریف داشتم اما الان کلا از دنیا بریدم .تلاشام هیج فایده ای نداره.
    دوستان عزیز سر جدتون کمممممممک
    دارم نابود میشم!!!!!

  13. labkhand گفت:

    امیدوارم یه روز این کتاب مسخره ی شهشهانی از این دنیا برچیده شه

  14. مجتبی گفت:

    سلام
    من رتبه ۹۰ ارشد عمران شدم
    انتخاب اولم رو زدم زلزله شریف
    وایییییییییییییییییییییییییی
    با این چیزهایی کهخوندم …بریدم
    عجب اشتباهی کردم
    ای کاش زده بودم دانشگاه تهران
    وای بر من
    شنیده بودم جو شریف بده
    ولی نه اینقدر

  15. طاها گفت:

    سلام.من امسال کنکور دادم .حدس میزنم برق شریف قبول شم.
    ولی باید اعتراف کنم که دهنم در سال گذشته صافففففففففف شد.
    خدا لعنت کنه باعث و بانی این کنکورو.
    که هر سال اعصاب کلی جوون رو بهم میریزه و تهش هم کار خاصی برامون نمیکنه.
    میبینید چجوری هر سال ۱ میلیون نفرو به چه کار های مسخره ای وا میدارند؟
    اونوقت همه از هولوکاست هیتلر ناراحت اند.
    اگر یکم توجه کنید میبینید ۱ سال (در بهترین سال های زندگی) انسان رو تحت فشار(اونم نه با اسلحه بلکه بوسیله چشم و هم چشمی و تناقضات درونی!)گذاشتن چیزی کمتر از کار هایی که در گوانتانامو میکنن نداره!
    پسر من چقدر خفنم!!!

  16. سام گفت:

    سلام.من از بچه های دانشگاه صنعتی همدان هستم.کارشناسی رو با توجه به شرایط داغونی که داشتم (اصلا شرایط درس خوندن نداشتم اوضاع خونه و … فاجعه بار بود)تو این دانشگاه داغون قبول شدم و همون موقع هم پشیمون بودم. از همون موقع عشق شریف داشتم و دارم نه بخاطر اسمش.بلکه بخاطر خودم.دانشگاه ما عاری از هر استاد با سوادی بوده و هست.از خیلی از درس ها چیزی نفهمیدیم اگر هم نکته ای یاد گرفتیم حاصل تلاش خودمون بوده.لااقل تو شریف چهار تا دانشجوی خود جوش هست که میتونی با اونا همپا شی و واسه رشدت تلاش کنی اما اینجا…(هه!).امسال ارشد دادم رتبم شد ۵۰۷ معماری کامپیوتر.باز شریف قبول نمیشم.امسال این ریسک رو کردم و انتخاب شهر کردم اما به احتمال زیاد نمیرم.و ی سال دیگه واسه هدفم تلاش میکنم چون حالا دیگه چیزی جز هدفم برام اهمیت نداره هیچ چیز دیگه ای!!!میخوام برم شریف و از اونجا برم به یکی از کشورهای گوشه کنار دنیا و واسه خودم زتدگی کنم چون تا حالا این کارو نکردم.من یا راهی به هدفم پیدا میکنم یا راهی میسازم!!!فقط گاهی وقتا میزنه به سرم که از اول کنکور کارشناسی بدم و از پایه برم شریف نه ارشد!اگه شریف قبول شم حس میکنم تا حدی به هدفم رسیدم و یکم آرامش خاطر پیدا میکنم

    • باید بیشتر تحقیق و فکر کنی و بفهمی که دقیقا چی می خوای.
      – می خوای توی رشته خودت سرآمد بشی؟ اگر کامپیوتری هستی بهترین دانشگاه دنیا هم بری خیلی با اینکه خودت با علاقه زیاد تحقیق و مطالعه کنی فرقی نداره.
      – می خوای بری یه کشور خارجی؟ تحقیق کن ببین کجا رو خوشت میاد. هر “گوشه دنیا” بری لزوما بهتر از ایران نیست. بعدش که جاش رو انتخاب کردی بگرد دنبال راه واسه رفتن. شریف تنها راه نیست.
      – می خوای شریف درس بخونی؟ دلیلت چیه؟ فکر می کنی شریف رفتن کافیه تا به هرجا می خوای برسی؟

      تنها چیزی که لازم و کافیه واسه پیشرفتت اینه که رشته ای رو بخونی که علاقه داری و با پشتکار راجع بهش تحقیق کنی و دانشت رو بالا ببری و از این کار لذت هم ببری! اگر کامپیوتری هستی همیشه مشغول تحقیق باش و دانشت رو بیشتر کن. از خیلی شریفی ها هم می تونی خیلی جلوتر بیفتی اگر پشتکار و علاقه داشته باشی.

  17. سام گفت:

    راستش کامپیوتری هستم و اصلا علاقه ای به کارهای کدزنی ندارم اما تو بخش سخت افزاری(چون خوب درکش میکنم)کار های انجام دادم(راستشو بخوای چند ساله سردر گم شدم و نمیدونم چی میخوام).تو سخت ترین شرایط خودمو به اینجا رسوندم.من تنها راهی که دارم شریفه.فعلا واجد شرایط خارج از ایران نیستم.امسال خوب تلاش کردم اما شانس باهام یار نبود.راستش گاهی وقت دلم میخواد برگردم عقب و از اول کنکور کارشناسی بدم و اونطوری برم شریف.هه؟؟!!!هیچکس کمکی بهم نمیکنه و خودم هم دیگه فکری به نظرم نمیرسه!!راستش علاقه ای به کامپیوتر ندارم!!!!!!!!

  18. سام گفت:

    نمیدونم.من تو ی سمپاد درس خوندم و از همون موقع عشق شریف داشتم.مجبوری رفتم ی دانشگاه داغون و همیشه تو اون دانشگاه فکرم درگیر شریف بوده و هست

  19. maryam گفت:

    سلام دوست عزیز
    میشه بپرسم رتبه شما دقیقا چند بود؟
    و این که اصلا چه عواملی در موفقیت شما نقش داشت؟
    و چطور تونستین در کنکور موفق بشین؟

    • سلام
      رتبه من حوالی ۱۸۰ شد.
      پاسخ این سوالهارو می شه در یه پست مفصل شرح داد.
      اما به طور خلاصه علت این که به هدفم رسیدم این بود که یک سال از همه تفریحات زدم و با برنامه به درس چسبیدم. طبق برنامه آزمون های قلم چی می خوندم که خوب بود. آزمونارو هم شرکت می کردم.
      به نظر من هر کسی می تونه رتبه دلخواهش رو بیاره اگر حداقل یک سال با برنامه و انرژی درس بخونه. مهم ترین نکته ش هم اینه که باید نقاط ضعفت رو پیدا کنی و روی اونها کار کنی. نقاط ضعف دانش آموزا خیلی با هم فرق می کنه.
      مثلا نقطه ضعف من دروس عمومی بود! با اینکه همه مشاورا میگن باید حدود ۲ سوم وقتت روی اختصاصی صرف بشه من ۶۰-۷۰ درصد وقتم صرف عمومیا شد. تازه آخرش باز هم عمومیام خیلی کمتر از اختصاصیام شد!

  20. maryam گفت:

    راستی با عرض معذرت دفعه گذشته آدرس وبلاگم را به اشتباه برای شما قرار دادم.

  21. احمدرضا گفت:

    سلام. من رتبه ۱۹۵ کنکور ۹۴ هستم و قصد دارم بیام نفت صنعتی شریف.
    با این اوصاف دانشگاه شریف خوبه ؟

  22. بهناز گفت:

    سلام من امسال کنکور دادم ۳۰۷ناحیه۳ شدم در مورد رشته ها که تحقیق کردم به صنایع و معماری علاقه دارم…
    همه در مورد جو سنگین شریف میگن..یکی از دانشجوهای برق شریف بهم دانشگاه تهران رو معرفی کرد..
    ولی خوب خودم ندیدم نمیدونم…به نظر شما صنایع شریف یا صنایع تهران؟؟یا کلا معماری تهران؟؟
    خیلی انتخاب سختیه لطفا کمکم کنید

    • بستگی داره معیارتون چی باشه. اگه دنبال جو دانشجویی خوب باشید شاید شریف بهترین نباشه. اما اگر دنبال داشتن بهترین اساتید و درس خونی و شانس زیاد برای اپلای باشید شریف احتمالا بهترینه.

  23. زانیار گفت:

    سلام
    سال گذشته تلاشم بد نبود اما رتبم ۴۴۵ ارشدکامپیوتر شد.تلاشم خوب بود اما نتیجه نداد. امسال دوباره تلاش میکنم تا برم شریف لطفا راهنمائیم کنید .دنبال داشتن بهترین اساتید و درس خونی و شانس زیاد برای اپلای هستم.

  24. mech گفت:

    سلام
    کاش یه پست هم در مورد اپلای میذاشتین
    من زیاد حس اپلای ندارم (به خاطر در دسرهاش) شایدم اطلاعاتم خیلی راجع به اپلای کمه واسه همین
    ولی بعضی مزیت هایی که با اپلای بدست میاد منو ترغیبم میکنه…
    شما سایت خوبی رو در این مورد سراغ دارین که در موردش مطالعه کنم؟
    برا زبان چه طوری مطالعه کردین که راحت رفتین اونجا بدون هیچ مشکلی؟ من که فعلا دارم ۱۱۰۰ واژه میخونم…
    مرسی

  25. nazanin گفت:

    سلام تورو خدا جوابمو بدین ممنون
    من خیلی انگیزه بالا و هدف دارم برای ایندم و کنکورم که بتونم رتبه ی خوبی بیارم و در بهترین دانشگاه ها تحصیل کنم اما یه چیزی منو نگران میکنه همش فکر میکنم دانشگاه هایی مثل علوم پزشکی یا مثلا شریف یا دانشگاه تهران برای ما نیست ! برای اونایی که نخبه اند و یا تو تیزهوشان درس خواندد یا اونایی که ضریب هوشیشون خیلی بالاست همش به خودم میگم من هرچقدر هم درس بخونم اونم عمیق و مفهومی احساس میکنم با وجود رقیبای قدرتمند موفق نمیشم ایا این استدلال درسته ؟؟یا میشه موفق شد ؟؟خواهش میکنم کمکم کنید ممنون

    • طی ۴ سالی که در دانشگاه شریف درس می خوندم این همیشه یکی از سوالات توی ذهنم بود. اینکه دانشجوهای اینجا چه فرقی با بقیه دارن؟
      در متن بالا تا حدی پاسخ این سوال رو دادم. عده خیلی کمی هستن که با هوششون قبول میشن. بیشتر قبولی ها کسانی هستند که با پشتکار و انرژی مثبت واسه کنکور به خوبی خوندن. حتی کسانی پیدا میشن که هوششون از متوسط پایین تره اما در کنکور موفق میشن. مطمئنن هوش لازم برای قبولی رو دارید. نگران این موضوع نباشید.

  26. محدثه گفت:

    من با شماها خیلی تفاوت دارم نه مثل شماها اون موقع که باید درس میخوندم خوندم نه حالا امیدی به زنده بودن دارم به اوخاطر یه موضوع شخصی و خانواده و دید شون به کارو تضمین اینده دانشگاه فرهنگیان رو زدم ورودی ۹۳ام باز بانظر خانواده اول ساری رو چون به کرج نزدیک بود زدم بعد همدان رو اولی الهیات ودومی دبیری علوم تربیتی حالا هم درد دوری از خانواده رو باید بکشمو…هم رعایت بعضی چیزا بخاطر فضای سنگین دانشگاه مث چادرو…. ببخشید طولانی شد اما فقط خواستم به عنوان یه انسان با ادمای بالاتراز خودم درددل کنم پشیمونم و راه برگشتی ندارم کاش علوم تربیتی همدانو میرفتم .اصلا کاش کنکورو جدی میگرفتم

    • مثل یه آدم ۷۰ ساله حرف می زنید که دیگه فرصتی برای جبران تصمیماتش واسش نمونده!
      کسانی که به دانشگاه های بهتر میرن آدم های بالاتری نیستن! دانشگاه هم بزرگترین رکن زندگی نیست!
      الان هنوز در دوره ای از زندگی هستید که می تونید خیلی از تصمیماتتون رو درست کنید و راه هایی رو دوباره برید. اگر از راهی که رفتید خوشحال نیستید راه دیگه ای رو انتخاب کنید. با افسوس خوردن چیزی درست نمیشه!

  27. محدثه گفت:

    تازه با گذشت ۶ماه نه وضعیت حکم هامون معلومه وحقوق مون از بخت خوب منم بچه های علوم تربیتی همدانم افتادن تهران وضعیت رفاهی و خوابگاه و…..که نابود چیزایی که شما ها میگن واسه ما حکم قصر رو داره.

  28. وحید گفت:

    سلام. من دو روز دیگه قراره برم واس ثبت نام شریف، نرم افزار… اینجور که گفتین هست در واقع، البته من نبودم ولی شنیدم کم و بیش . کاش ی کم امیدوارانه تر به قضیه نگاه کنیم، حقیقتش اینه که ما نباید از یک دانشگاه یا یک آدم یا هر چیز دیگه ای جز خودمون انتظار داشته باشیم مارو به سمت چیزی که میخایم ببره… من رو واقعیتش از بچگی عادت داده بودن که ۲۰ هدف زندگی و رتبه یک کنکور تهشه. منم تلاشم واس این چیزا بود ولی تهش شدم ۳…. و باور میکنید، اصلا خوشحال نشدم:). خب ۳ شدم که چی؟ احساس میکنم که برای هیچ تلاش کردم(من عاشق ریاضیاتم، از نوع محضش. ولی میشه ریاضی خوند تو این جامعه؟)… از بچه های دبیرستانی ی خواهش دارم: تا جایی که میتونید از این دوران لذت ببرید، از بودن در کنار بچه ها، از بلوغتون، از هر چی که فکر میکنید… مث من فقط به درس نچسبید…. البته الان من هم در مورد دانشگاه چنین کاری میخوام بکنم ولی با این چیزایی که شنیدم …. 🙁

    • در دانشگاه برو دنبال علاقه ت. بخاطر اینکه در ایران ارزشی نداره دنبال رشته ای که علاقه نداری نرو. اینطوری یک جورهایی اشتباه من و خیلی های دیگه رو تکرار می کنی!
      اگر هم بخوای رشتت رو تغییر بدی می تونی اگر معدلت بالا باشه.

  29. تينا گفت:

    با سلام!دوستان من خیلی برای اینکه دانشجوی شریف بشم تلاش کردم اما متاسفانه رتبه ام ۶٠٠٠ شد ونتونستم قبول بشم،چون از بچه های خوب مدرسه بودم با رتبه ای که اوردم از خودم نا امید شدم و مهندسی پزشکی علوم تحقیقات لیسانس گرفتم اما هیچ وقت راضی نبودم الان که میخوام برای ارشد بخونم و دانشگاه موردعلاقه ام قبول بشم شرایطی پیش اومده که میتونم برای ادامه ی تحصیل برم کشور دیگه،شما که شریف درس خوندید با توجه به شرایط و سطح علمی ان چه پیشنهادی میکنید؟

  30. زانیار گفت:

    من نمیدونم ارشد بخونم یا ن؟الان کنار پدرم کار میکنم و ماهی یک ونیم میلیون حقوق میگیرم.از خیلی وقتا پیش عاشق شریف رفتن بودم و هستم.گفتم که امسال ۴۴۵ ارشد شدم ولی هیچ انتخابی نکردم فقط ب عشق شریف!نمیدونم بشینم بخونم یا کنار پدرم کار کنم(تازه شروع ب کار کردم) و به ساز موسیقی خودم برسم!درس برای یک آدم فهم بیشتر از خود شخص و محیط اطرافش و درک بالاتر و بعد از اون منزلت اجتماعی بهتر و در اخر اگه بشه تو ایران میشه به پول هم رسید!من ب درس خوندن علاقه شدیدی دارم اما یکم از لحاظ مالی تحت فشارم.با ان شرایط درس خوبه یا کار و موسیقی؟؟؟؟!من نمیخوان تو کنکور نا کام بمونم مثل سال گذشته

  31. محمدمهدی گفت:

    سلام
    خیلی جالبه ؛ عمران میخونی اما هنوز برنامه نویسی رو دنبال میکنی و یکی از علایقت هست …
    من رشتم نرم افزاره ، از نرم افزار به شدت متنفرم از برنامه نویسی از کد زدن
    علایقم معماری و عمران بود اما رتبه اش رو نیاوردم که قبول شم الان که ترم سه هستم به حدی سردرگمم نه علاقه ای به نرم افزار دارم و نه میدونم میخام چیکار کنم
    چه توصیه ای میکنی ؟؟؟
    هدفم فعلا فقط اینه هفتاد واحد پاس کنم حداقلش فوق دیپلم معادل رو بگیرم ( چون رشتم روزانه است نمیتونم مثلا یه ترم مرخصی بگیرم واسه کنکور بخونم)یه جورایی باید توی خدمت واسه کنکور بخونم
    بعضیا بهم میگن برگشتن عقب بی فایدس
    بعضیا میگن حال و حوصله کنکور رو داری همینو ادامه بده
    بعضیا میگن علاقت رو بذار لای نون بربری بخور
    علاقمند درس هستم اما نمیدونم چیکار کنم واقعا

    • چه جالب! تقریبا برعکس من!
      راهی برای تغییر رشته نیست؟
      به نظر من که اگر آدم علاقه ای به یک رشته نداره درست نیست چند سال بیشتر وقتش رو واسه اون رشته تلف کنه. اما از کجا معلوم که عمران و معماری بعد از مدتی واستون خسته کننده نشه؟ بگرد تو ذهن خودت ببین چرا اون رشته ها رو دوست داری. دلیل اصلیش رو پیدا کن. گاهی وقتا دلیلش فقط اینه که آدمای موفقی که دیدی توی اون رشته ها بودن. یا دلایل مشابه دیگه ای که واسه انتخاب اون رشته کافی نیستن.

  32. علیرضا گفت:

    سلام
    من چنتا سوال دارم امسال کنکور دادم و رتبه ۴۹۰ منطقه ۳ رو بدست آوردم
    واسه شریف و تهران و امیر کبیر شانس نداشتم واسه رشته های تاپ حالا میخوام دوباره کنکور بدم آیا کار درستی کردم؟
    دوم اینکه شما از مهاجرت راضی هستین؟میدونم درآمد و بازارکار بهتری داره ولی از نظر اجتماعی و زندگی شخصی چی؟(ازدواج و …)
    سوم دید آشناهاتون بعد از مهاجرت چطور بود؟شما رو مایه افتخار میدونستن یا مثل آشناهای من ضد انقلاب و بی دین و بیگانه پرست(البته من مهاجر نیستم ولی دیدشون اینجوریه)
    و سوال آخر که دوس دارم صادقانه جواب بدین
    خیلیا میگن اکثر کسانی که مهاجرت میکنن توهم نخبه بودن دارن و مثلا کسی که چند سوال مشتق و انتگرال حل میکنه و دانشگاه خوب قبول میشه نخبه نیست
    و کسانی هم که مهاجرت میکنن در اون کشورها مقام بالایی بدست نمیارن چون اکثرا با توجه به پیر شدن جمعیت کشورای پیشرفته به اونها به عنوان نیروی کار نگاه میکنن

    • – دیگه کاری که کردید رو کردید! حالا درست بودنش دیگه مهم نیست. من باشم یک سال از عمرم واسم مهمتره.
      – من از مهاجرت راضی ام. زندگیم ایده آل نیست و توی بهشت زندگی نمی کنم. اما وضعیتم از چیزی که انتظار داشتم بهتره.
      – معمولا وقتی یک نفر میره در یک مملکت غریب به تنهایی زندگیش رو می سازه نشون میده که آدم قوی و بالغیه. به همین خاطر معمولا دیگران دیدشون نسبت بهش بهتر میشه.
      – فکر کنم منظورتون اینه که کسانی که از طریق تحصیلی مهاجرت می کنن توهم نخبه بودن دارن. این حرف در مورد اون هایی که خیلی عاقل نیستن شاید درست باشه. اما من خیلی دانشجوهای ایرانی عاقل دیدم اینجا که توهمی ندارن و مغرور نیستن.
      درباره مقام بالا بدست آوردن: این از اون حرف هاییه که ملت حین سبزی پاک کردن یا تو تاکسی می زنن!
      اینجا من می دونم شانس رسیدن به هر مقامی به من داده شده. این دیگه عرضه منه که مقام من رو می تونه بالا ببره. یه حرف درست اینه که یه مهاجر از منفی شروع می کنه. باید زبان و فرهنگ و خیلی چیزهای اینجارو یاد بگیره تا برسه به صفر. به مردمی که اینجا بزرگ شدن. بخاطر همین اکثر مهاجرها خیلی عقب میفتن. حتی گاهی هرگز به اون صفر نمی رسن. با این همه مهاجر هایی رو می تونی ببینی که تو هر زمینه ای فکرش رو بکنی به بالاترین مقام ها رسیدن.

  33. زهرا گفت:

    سلام.داوطلب کنکور۹۵ هستم هدفمم شریفه اونم به احتمال زیادبرق یاکامپیوتر.یسوال داشتم میش این رشته هایی روکه گفتم توشریف درعرض ۲سال ونیم کارشناسی رو تموم کرد.شنیدم که اگه معدل بالا باشه میش واحدای درسی در هر ترم رو زیاد برداشت.

    • تازه وارد دانشگاه که شده بودیم خیلی ها از این فکر ها در سر داشتن! اما بیشترشون ۴ یا ۵ ساله تموم کردن.
      فکر کنم تعداد انگشت شماری داشتیم که سه سال و نیمه تموم کردن.
      در دانشگاه که درس بخونی معیارهات عوض میشه و ممکنه دیگه انقدر واست مهم نباشه سریع درست رو تموم کنی.

  34. سونیا گفت:

    من سمپاد درس خوندم. و دوساله که دارم برای دانشگاه های تهران درس میخونم. ولی با این کامنتا و این چیزا که شما نوشتید با این که امسال سال سوممه که دارم برای اونجا میخونم نا امید شدم. احساس میکنم بچه های نفت اهواز بیشتر از بچه های شریف با درس خوندن و دانشگاهشون حال میکنن. من حتی یکیشونو دیدم که با فقط سه ماه تلاش با اینکه ب دلایلی پشت کنکور ارشد موند تونست تک رقمی بشه. و همیشه میشنوم که بچه های نفت اهواز با دانشگاهشون عشششششق میکنند. حتی خیلی راحت درس میخونن . یعنی چطور میشه اونجا ک دانشگاهش در شهر اهواز یکی از شهر های نه چندان مرفه و نه چندان فقیر هست میشه شاد بود و راحت درس خوند ولی دانشگاه شریف که در پایتخت که همه ی امکانات در اونجا نسبت به بقیه شهر های ایران بیشتره همچین امکانی نداره؟ من واااااااااااااااقعا سردرگم شدم که حالا کدوم دانشگاه بهتره. میشه راحت درس خوند و به آینده فکر کرد

    • قصد من از نوشتن این نوشته این بود که راجع به شایعه هایی که درباره شریف هست توضیح بدم و رفع ابهام کنم.
      در مورد حرف های درستی که درباره شریف زده میشه چیز زیادی ننوشتم. شریف خیلی خوبی ها داره و من هیچ وقت از انتخاب این دانشگاه در ایران پشیمون نمیشم.

  35. ابوالفضل گفت:

    والا راستش رو بخواین تو هر جایی همه جور آدم هست ولی تو شریف آدما اکسرا ی جورن یا اگه هم نباشن وانمود میکنن ک خرخون دور از اجتماع هسن ولی تو امیرکبیر و تهران خیلی بچه های لارج گیر میاد و جو باحال و خوبی داره

  36. محدثه گفت:

    تو دوراهی ام, دراومدن از فرهنگیان بخاطرشوق وذوق خانواده محاله از طرفی نمیدونم برم ارشد یه دانشگاه خوب یا دوباره کنکور بدم اگه بمونم چهارسال تموم شه باید هم رشته مو هم دانشگاهو تغییربدم .به معلمی علاقه ندارم اما اماطرافیانم برعکس منن.بخاطر حقوق و …..اینکه برایه دختر معلمی شغل خوبیه….نمیدونم چیکارکنم هدف مشخص نداشتن بدترین درده.

  37. علی گفت:

    ببخشید آقا اردلان
    میتونم بپرسم شما آخر ماه چقد از حقوقتون براتون میمونه؟
    اگه مهاجرت نمی کردید در ایران چقدر واسه شما جای پیشرفت وجود داشت؟
    با توجه به اوضاع ایران تحصیل در رشته ریاضی رو توصیه میکنید یا تجربی؟
    والا من نمیدونم به چی علاقه دارم
    با دیدن مهاجرین و مهندسای معروف و خوندن سرگذشت افرادی مثل انیشتین به مهندسی علاقه پیدا میکنم
    با دیدن درآمد پزشکی و پرستیژ اون در ایران و افرادی مثل پروفسور سمیعی به پزشکی علاقه پیدا میکنم
    خواهشا تصمیم گیری رو به من واگذار نکنید و یه جواب مشخص بدید

    • خیر. درآمد و خرج و مخارج و اینجور چیزها اطلاعات خیلی خصوصیه و به دلایل بسیار نمی تونم ازشون بگم.
      من اگر ایران می موندم مسیر زندگیم به کل عوض میشد. شاید الان درآمدم خیلی بیشتر بود شاید خیلی کمتر. اما مطمئنم که آرامشم و رضایتم از زندگی کمتر بود.
      متاسفانه من نمی تونم بهت بگم همچین تصمیم مهمی رو چطور بگیری. همونطوری که در جای دیگه گفتم برو با فارغ التحصیلای ۲-۳ سال پیش هررشته صحبت کن. اینطوری تصمیمت خیلی واقع بینانه تره تا اینکه بری دنبال زندگی انیشتین و سمیعی.

  38. صبا گفت:

    من ارشد برق مخابرات صنعتی اصفهان دارم میخونم راستش رو بخوای فک میکنم فشاراینجا ازشریف هم بدتره,خدا بخیر بگذرونه

    • پریسا گفت:

      صبا جان میشه بگی کارشناسیتو کجا خوندی؟با چه رتبه ای میشه برای ارشد مخابرات اصفهان رو اورد؟

      • صبا گفت:

        پریساجون من شهید بهشتی بودم.رتبه ارشد مخابرات سیستم روزانه صنعتی اصفهان حدودای ۷۰۰ هست ولی طبیعتا شبانه اش یا آموزش محورش رتبه خیلی بدتری هم قبول میشن!البته دانشگاه اصفهان با صنعتی اصفهان فرق میکنه!صنعتی اصفهان خیلی خیلی بهتره.

        • علی گفت:

          ببخشید صبا خانم بازه درآمدی فارغ التحصیلای برق صنعتی اصفهان تو مشاغل دولتی و خصوصی تو۵سال اول چقدره و بیشتر جذب کجا میشن؟

        • پریسا گفت:

          ممنون که جواب دادین.
          من سال سوم کارشناسی دانشگاه ارومیه ام.قصد دارم برای المپیاد دانشجویی نیمه متمرکز برق برنامه ریزی کنم ولی شنیدم که میگن توی مرحله نهایی همه ی برنده ها از بچه های دانشگاه تهران یا شریفن.اقای نقشینه دانشگاه شریف برای المپیاد ها چه برنامه ای داشت؟بین دانشجوها رقابتی برای المپیاد بود؟

  39. ارمغان گفت:

    سلام من امسال کنکور دادم و رتبه ام ۸۰۰ منطقه سه شد چون عمران شریف قبول نشدم موندمو انتخاب رشته نکردم اما با خوندن این مقاله نظرم تغییر کرد به نظر شما عمران دانشگاه تهران بهتره یا شریف؟؟من به هیچ وجه ام قصد اپلای ندارم فقط و فقط میخوام بدونم عمران شریف قوی تره یا تهران ممنون میشم جواب بدین

  40. علی گفت:

    سلام اردلان خان یه سوال دارم یکی از راه هایی که میشه دانشگاه هارو با هم مقایسه کرد رنکینگ جهانیه ولی میدونید که مشخص نیست دقیقا چه معیارهایی رو در نظر میگیرند من میخوام ۹۵ کنکور بدم برم دانشگاه هدفم خارج رفتن نیست ولی اگه پیش بیاد شاید بهش فکر کنم
    دوست دارم دانشگاه کارهای عملی بیشتری داشته باشه و بشه توش کارای جدید انجام داد مثلا من به برنامه نویسی علاقه دارم اما برای مکانیک یا برق تلاش میکنم چون وقتی کتابای یکی از فامیلامو که نرم افزار میخونه رو میبینم حاضرم زمین دهن واکنه برم توش.میخوام بدونم تو ایران دانشگاهی با این شرایط وجود داره؟و اگه آره کدوم؟خودم فکر میکنم اول تهران بعد شریف بعد امیرکبیر

    • من هم یکی از دلایلی که عمران رو انتخاب کردم این بود که دوست نداشتم صبح تا شب پای کامپیوتر باشم و از وقت گذروندن بیرون و در طبیعت خیلی لذت می برم!
      اما انتخاب رشته تنها به اینها بستگی نداره. توصیه من اینه که رشته هارو از همه نظر بررسی کنید.
      مقایسه دانشگاه ها به رشته ربط داره. من شخصا اگه دوباره هم بخوام ایران برم دانشگاه میرم شریف (اگر رشته ش رو داشته باشه). اما این تنها نظر منه و من با دانشگاه های دیگه خیلی آشنایی ندارم.

  41. یکتا گفت:

    اگه شما که شریفی هستید این حرفو میزنید پس من چی بگم که با رتبه ۱۷۰۰دارم الزهرا میخونم و هرروز پشیمون تر میشم از انتخابی که کردم.شریف همیشه ارزوم بوده الانم ترم اولم اما چون از دانشگام متنفرم اصلا نمیتونم درس بخونم….ای کسانی که کنکور دارید حواستون باشه به همون اندازه رشته دانشگاه هم مهمه….الان واقعا حالم بد شده…ای کاش برمیگشتم زمان کنکور بیشتر میخوندم….البته تقصیر سازمان سنجشم هست دوسال شدید به هم ریخته معلوم نیست سیستمو چیکار کردن که همه پایین تر از انتطارشونو قبول میشن.

    • خودتون رو ناراحت نکنید. در بیشتر رشته ها کاستی های دانشگاه رو با تلاش بیشتر و مطالعه منابع بیشتر میشه جبران کرد. مهم اینه که از این چند سال تحصیل درست استفاده کنید تا بعدش بتونید کار مورد علاقه و زندگی مناسبی داشته باشید.

  42. متین گفت:

    سلام برای عمران شریف بهتره یا تهران؟

  43. dariush گفت:

    اردلان عزیز
    دوست دارم بیشتر راجع به دانشگاه های کانادا بدونم
    توضیح میدی؟

  44. شریفی گفت:

    مطالبتون جالب بود. فکر کنم اگر با این استریوتایپ ها دسته بندی کنین منم جزو خرخون ها قرار می گیرم 🙂 یه توصیه هم به عنوان سال بالایی داشتم به هلیا جان که خیلی درگیر زندگی بقیه نشین. هرکی یه جوری با زندگیش حال می کنه. اگر قرار به توصیف باشه جامعه خرخون ها :)) هم میتونه به بقیه این انگ رو بزنه که دانشگاه رو با شهربازی اشتباه گرفتن مثالا و از این جور چیزا.

  45. مجتبی گفت:

    سلام خوبی داداش من دانش آمور مدرسه تیزهوشان شهرستان بافت یکی از شهر های کرمان هست دوم ریاضی هست من فقط از بازار کار میترسم مثلا اگه من مثلا مهندسی نفت شیراز هم بیارم میرم سرکار یا کلن میگی ریاضی ول کنم برم تجربی؟

  46. مجتبی گفت:

    داداش با توجه به اینک تو شریف قبول شدی مشاور خصوصیم میشی چجور بخونم چکار کنم روزانه چقد خواهش میکنم واقعا نیاز دارم بهت

    • متاسفانه وقتم اجازه نمیده. اما هر سال صدها نفر هستن که رتبه های عالی میارن و گیرآوردنشون کار سختی نیست. خیلی هاشون هم بلاگ دارن و راجع به نحوه درس خوندن نوشتن. بگردی پیدا می کنی.

  47. مصطفی گفت:

    بابا شریف چیه برید دانشگاه ازاد بخونید حالشو ببرید استادا همه نمره بده هیشکی فکر درس نیست همه دنبال دوسدختر و دوسپسر والافی و خوشگذرونی ! ادم اونجا احساس راحتی و لذت میکنه !! استاد یه جزوه ۲۰ صفحه ای میده امتحانشم از همون جزوه اس حتی مثال ها و اعداد هم تغییر نمیده با روزی یه ربع درس خوندن ادم میتونه شاگرد اول کل دانشگاه بشه من خودم دانشگاه ازاد اسلامشهر میخونم دنیاییه واسه خودش تازه بدون کنکور هم میای اونجا حیف نیست ادم جوونیشو سر کنکور و بعدش رفتن تو شریف و روبرو شدن بایه مشت ادم دست و پا چلفتی و بچه ننه که تو زندگی هیچ چیز و هیچ کاری جز درس خوندن یاد نگرفتن تلف کنه ؟!

    • هدف دانشجوها از دانشگاه رفتن با هم فرق می کنه. برای بعضی ها همینی که گفتی منطقی تره!

    • محمد گفت:

      سلام نمی خواستم وارد بحث بشم اونم بعد از دو سال اما لازم دیدم یه نکته رو گوشزد کنم
      شمایی که میگی بچه های شریف یه مشت دست و پاچلفتی بی عرضه هستن یه نگاهی به دانش آموخته هاش بنداز ببینی چقدر طرز فکرت خنده داره و نگاهت به زندگی بچگانه اس. شما فقط داری جلوی پاتو می بینی…
      دیوار رو بچه های شریف راه انداختن. همینطور کافه بازار که الان ازش استفاده می کنی. اقای جهانگیری فارغ التحصیل اونجاس. همینطور عادل فردوسی پور،علی دایی و …
      این آدم های بزرگ هستند که زندگی رو برای امسال تو دارن راحت می کنن. شمایی که فقط به فکر راحت بودن هستی…

  48. الف.واو گفت:

    سلام.آقای نقشینه واقعا این که جواب همه کامنتا رو می دید خیلی تحسین برانگیزه…منم ورودی ۹۳برق شریف هستم،قبل دانشگاه خیلی امید و آرزو داشتم اما الان نه امیدی دارم و نه آرزویی و راستش افسرده هم شدم،معدل پایین دو ترم اول انگار همه درها رو به روم بسته و درسا هم سخت و سخت تر شدن…بگذریم! می خواستم اگه می تونید بگید اونور با این ور خیلی فرق داره آیا و اون چیزی که ما فکر می کنیم هست یا نه واقا؟و این که آیا عموما افرادی چون شما که میرن به برگشتن هم فکر می کنند؟
    با تشکر…
    پایدار باشید.

    • به قول این خارجی ها take it easy! سلامتی روحی آدم خیلی مهم تر از چندتا نمره ست. روحیه ت رو همیشه اولویت بده.
      جواب سوال اولت رو به محض اینکه مهارت های mind-reading بدست آوردم میدم! الان نمی دونم چی فکر می کنی. چیزی که من فکر می کردم خیلی به واقعیت نزدیک بود. واسه خیلی ها برعکس.
      معمولا هرکسی تو اوج سختی ها یکمی به برگشت فکر می کنه. ولی میزانش باز آدم به آدم فرق می کنه.
      تجربه من نشون داده معمولا دوستانم که مذهبی ترن یا بیشتر به خانواده وابسته ن یا زبانشون خرابه یا کسانی که خیلی دنبال همسر ایرانی ان(!) به برگشت فکر می کنن.

  49. مجتبی گفت:

    داداش خواهش میکنم ازت مشاوره بهم بد نظرت راجع به علوم قضایی چیه؟

  50. مصطفی گفت:

    اره خب هدف از دانشگاه رفتن فرق داره ولی من در کل میخام اینو بگم که ادم حتما نباید تو زندگی به یک چیز یا یک کار خاص توجه داشته باشه و تو بقیه زمینه ها هیچ !!!! مثلا ادم نباید فقط فکر شریف رفتن بکنه و تمام زندگیشو دایورت کنه رو همین مسئله . خب مثلا شریف ادم نره چی میشه واقعا؟!! من بعضی ها رو میشناسم که تو دانشگاه ازاد درس خوندن ولی از یک دانشجوی دانشگاه شریف هم معلوماتشون بیشتره هم عرضه شون

  51. سعید گفت:

    سلام آقای نقشینه من همه ی نظرات خوندم.ویک جمله نظرم جلب کرد.”توهم باهوش بودن و مغرور بودن” من همین مشکل دارم البته به نظر خودم مغرور نیستم!…از نظر هوش هم چندتا آزمون هوش شرکت کردم هوشم در حد نابغه نبود ولی هوشم را خیلی بالا نشان داد…نمی خوام اینجا از خودم تعریف کنم…ولی من یک مشکل خیلی اساسی دارم که شاید اکثر آدم هایی که موفق نمی شوند این مشکل را دارند و آن هم این است که با این که می دانم باید درس بخوانم ولی تلاش منظمی ندارم از طرفی اصلا از زندگی لذت نمی برم همش به فکر اینم ک درس بخونم ولی صبح تا شب میگذرد باز نمی خونم رویایم شریف… و بعد خارج از کشور است ولی نه زندگی میکنم و نه برای هدفم تلاش می کنم, ی سوال خیلی بزرگ دارم آیا اگر من هم درس بخونم می تونم ارشد شریف قبول شم. در ضمن من کارشناسی برق الکترونیک می خونم.لطفا به عنوان کسی که طعم موفقیت را چشیده و کسی که به دنبال علاقه اش میرود من را راهنمایی کنید.دوستان اگر کسی کمکی می تونه بکنه دریغ نکنید…

    • به نظر من معمولا وقتی کسانی مثل تو می دونن باید چیکار کنن ولی انجامش نمیدن یکی از این سه دلیل رو داره:‌
      – یا هنوز تردید دارن و باور نکردن که با انجام این کار به هدف هاشون برسن.
      – یا اصلا نمی دونن هدفشون چیه.
      – یا کاری رو برای انجام انتخاب کردن که می تونه به هدفشون برسونتشون ولی در این مسیر هیچ علاقه ای درشون ایجاد نمی کنه.
      اول پیدا کن کدوم اینا در موردت درسته. هرکدوم راه حل خودش رو داره.

    • امین گفت:

      اقای نقیشه من هم دقیقا دقیقا دقیقا همین مشکلو دارم کمکم کنید تو رو خدا

  52. آیدا گفت:

    من احساس میکنم اونایی که تو شریف نمیکشن و فکر میکنن خییلیییی شاخن و شریف بده یه نگاهی به خودشون بندازن!
    من تیزهوشان درس خوندم ولی سال آخر به دلیل مشکلاتی نتونستم درس بخونم و الآن یکی از دانشگاه های عادی شهر تهران درس میخونم و این جام معدلم خیلییی بالاست بدون کمترین تلاشی!
    یه سری هستن که بیخودی وارد شریف میشن و نمیکشن و جای افرادی مثل من رو میگیرن و هی بیخودی از امکانات کم آموزشی و اساتید و غیره مینالن!
    به امید روزی که بچه هایی وارد دانشگاه های خوب بشن که لیاقت دارن.

    • محمد گفت:

      خیلیا تو یه جو سنگین شاید نتونن کنار بیان حتی اگه خیلی باهوشم باشن خسته میشن
      درضمن خیلیا که دارین میگین نمیکشنو از این حرفا کسایین که از راه درست مث کنکور وارد دانشگاه نشدن

  53. دیاکو گفت:

    سلام آقا اردلان،یه سوال داشتم که ممنون میشم اگه کمکم کنین. من الان ترم۸ هستم (ترم آخرم) و میخوام ۳ ماه دیگه کنکور ارشد برقو بدم.با این زمان و پایه ای که دارم اگر خودمو بکشم شاید شهید بهشتی یا خواجه نصیرو قبول شم ولی من یکی از رویاهام رفتن به شریفه.حالا به نظر شما ارزش داره بمونم واسه سال بعد که واسه شریف بخونم؟من هدفم از تحصیل بازارکار نیس و میخوام فقط به سواد خوبی دست پیدا کنم و تو رشتم باسواد باشم و یه روز استاد دانشگاه بشم.
    امیدوارم هرجا باشین موفق و خوشبخت باشین

  54. كيانا گفت:

    سلام آقاى نقشینه. با سپاس فراوان از پاسخ هاتون؛ می خواستم بدونم اگر دانشجو دانشگاه هاى غیر از شریف باشیم بازم شانس این که بتونیم از دانشگاه های خوب اونور بورس بگیریم به اندازه شریف هست یا خیلی کمتره ؟( با فرض این که معدل خوبی داشته باشیم) بیشتر منظورم از دانشگاه های غیر شریف امیرکبیره که خودم دارم رشته مهندسی موادش رو می خونم.

  55. محمد گفت:

    سلام
    من دانشجوی عمران شریفم سال دومی
    شریف در کل به خاطر امتحانای زیاد و یه جورایی معیارهای سخت برای کسب نمره آدمو پیر میکنه ولی در رابطه با دانشجوهاش که به نظرم این طور که میگین نیست
    خیلی از بچه ها(لااقل بچه های رشته خودم ) به اصطلاح متعادلن !!!!!!! به جز عده معدودی اکثرا هم دارن درسشونو میخونن هم دارن زندگی میکنن !!!!!
    شاید تو چند تا رشته خاص اکثر دانشجوها فقط و فقط درس بخونن ولی به هرحال همچین چیزایی تو همه دانشگاها هست
    و بیخودی فکر میکنم رو شریف حساس شدین
    قبول دارم خود دانشگاه یه جورایی اذیت هم میکنه ولی دانشجوهاش که نه عجیب و غریبن نه روابط اجتماعی ضعیف !!!!
    به هرحال همه جور آدمی هرجایی پیدا میشه
    البته در کل میگن که چند ترم اول واقعا اینجوریه و از ترمای بعدی که درسا تخصصی تر هم میشه هم آسونترن هم شیرینتر
    بنابراین باید تحمل کرد این ترمایی که همش ریاضی و فیزیک و اینجور چیزاس !!!!!!!
    درکل رو شریف حرفایی که زده میشه لااقل درباره دانشجوهاش به نظرم کاملا غلطه !

  56. zare گفت:

    سلام ببخشید بچه های المپیادی ک شریف قبول می شن سطح علمیشون ازکنکوری ها خیلی بالاتره؟ یعنی بچه های المپیادی نمی تونن باهاشون رقابت کنند؟

  57. mohammad گفت:

    ببخشید ی سوال داشتم خواستم بدونم کسایی که با سهمیه وارد دانشگاه میشن میتونن ادامه بدن؟
    البته من خوب درس میخونم ولی در حد شریف نیستم فکر کنم شریف بتونم بیارم ولی میترسم نتونم بمونم
    راهنماییم کنیید ممنون میشم.

    • من بعضی هارو دیدم که با سهمیه اومده بودن و خیلی به نظر سخت بود واسشون ادامه دادن. اما من فقط عده کمی رو دیدم و احتمالا کسانی هم بودن که مشکل درسی نداشتن.
      به نظرم بهترین کار اینه که با دانشجوهای سال سوم یا چهارم یا فارغ التحصیلان رشته مورد علاقه تون مشورت کنید.

  58. هانيه گفت:

    دانشجوی نفت شریفم. ترم اول معدلم شد۱۴ ترم دوم یادمه برا یه درس ٣ واحدی یک هفته از صبح تا شب درس خوندم شدم ١٣ خلاصه الان ترم ۶ ام. کلی واحد پاس نکرده دارم هنوز. هفته های اخر ترم برام مثه یه کابوسه لحظه ای که می خوام نمره ی درسم رو ببینم ..
    اساتید بی سوادند، دانشجو به طور کلی در شریف حق اعتراض ندارد، متاسفانه حتی با لحن توهین و تمسخر با دانشجو برخورد می شود.
    بعضی اتفاقاتی که اینجا دیده ام هنوز برایم غیر قابل باور است.

  59. کبمیا گفت:

    سلام من وضعیت درسی خوبی دارم و برای کنکور پیش بینیم اینه که حدود ۱۵۰ بشه رتبم هدفم هم بورس شدنه ولی از طرفی جو دانشگاه هم خیلی برام مهمه با این اوصاف پیشنهاد میکنید رشته های دانشگاه شریف رو بزنم یا مهندسی پزشکی امیرکبیر چون از چند نفر شنیدم که شرایط عالی برای بورس داره و جو امیرکبیر هم میگن خیلی خوبه

  60. امین گفت:

    سلام سوم ریاضی رو دارم در سمپاد تموم میکنم که برای کنکور اماده شم…..رتبه ی قلم چی و وو نمیگم شاید بتونید راهنماییم کنید ولی این ۲ سالو(دوم وسوم دبیرستان) به خاطر این که مغرور شدم((مثلا فکر میکردم خیلی باهوشتر از بقیه ام)) درس نخوندم(وقتمو گذاشتم فقط تست هوش دادم (مغزمو باز کردم) الان هدفم اینه که مثل اول دبیرستان خوب بخونم و در مکانیک شریف بخونم…..ارزششو داره؟ چون من خیلی فکر کردم ولی اخرش به این رسیدم که دانشمند بشم(شاید از حدم بزرگ باشه ولی تلاش میکنم) راهمو دارم درست انتخاب میکنم به نظرتون؟؟؟ میرم مکانیک چون خلاقیتو دوست دارم و درک فضاییم بالاست…..نگیید ها مغرورم گیجی های خودمو دارم ولی میتونم هر کاری رو بخوام بکنم

    • اگر تواناییشو داری که بدون آسیب جدی رسوندن به خودت(!)‌در شریف قبول بشی قطعا ارزشش رو داره.
      خیلی ها که میرن شریف هدفشون مثل تو دانشمند شدنه اما خیلی هاشون بعدا هدفشون تغییر می کنه.
      موفق باشی.

      • امین گفت:

        اره توهمه بیشترش!!! شریفیا فک کنم ۲ دسته میشن ۱دسته میگن که چون شغل پیدا نکردیم دیگه درس نمیخونیم. ۱ دسته هم میرن از ایران ولی اونا هم جوونیشونو اون ور اب میگذرونن ولی مجبورن برگردند این ور(فرق بورس از داخل و خارج و فاند و اینا رو نمیدونم)

  61. امین گفت:

    برام مهمه که میرم دانشگاه ادماش از من باهوش تر باشند(دیگه حرفی از هوش نمیارم) و خوب تلاش کنند و هدف پیشرفت باشه نه بحث سیاسی نه بحث … ولی میترسم که رفتم اونجا بیخیال درس خوندم بشم….ولی من توانم بالاست و خودمو وفق میدم……حالا موندم حتی الان که باید شروع کنم برا کنکور بخونم اندازه ی یک فرد ۱ رقمی بخونم یا ۲ رقمی یا… حدفم الان دریافت موفقیت های علمی است حتی اگه باشه شبا روی موکت بخوابم……. هرچند به غیر از رتبه ی ۱ تا ۱۰ میتونم بیارم چی کار کنم الان؟؟؟به نظر شما………تا به حال فردی با شرایط مشابه من دیده اید!!…//؟؟؟؟؟؟؟؟خیلی ممنونم لطف میکنید

    • برای مکانیک شریف شاید مثلا ۲۰۰ هم بیاری قبول بشی (عدد دقیق نمی دونم) اما باید هدفت رو خیلی بالاتر بذاری تا بتونی قبول شی. مثلا یک!

      • امین گفت:

        من هر روز هدفم تغییر میکنه….چه برسه توی دانشگاه…..الانم به کنکور چیزی نمونده (سه و نیم ماه)اصلا خوب نخوندم. با این وضعیت از شریف سهله- شایداز دانشگاه تبریز دربیام….اگه مثلا ۱۵ ساعت بخونم در میام ها ولی با رتبه ی بد مثلا ۱۶۰ در میام دیگه امکانش نیست زیر ۵۰ بیارم تو منطقه……..سردرگمم…….اونایی که ۲ برابر من خوندن انتظار همونم ندارن که ۱۶۰ ۱۷۰ بیارن …. نمیدونم شاید هنوز توهم با هوش بودن نمیزاره درس بخونم….

        • هیچ کس صرفا بخاطر باهوشی توی کنکور رتبه خوب نمیاره. باید بخونی تا به چیزی که می خوای برسی. مغرور نباش و بدون فکر کردن به هرچیزی جز درس این ۲-۳ ماه تمرکزت رو فقط روی درس بذار.

          • امین گفت:

            اقا اردلان اره راست میگید نتایج کنکور رو کم مونده بدند ولی من از روز کنکور دارم برای سال اینده تلاش میکنم….هدفمم نه شریف هست نه هیچچی …..الان به این فکر میکنم که ایندمو با تلاشایی که میکنم بسازم و از کشوری که توش نمیشه پیشرفت کرد در بیام و برم…..رتبه ی ازمون های قلمچی رو هم خوب شروع کردم و در اواخر به ۱ رقمی هم خواهم رسوند (تا الان یه ازمون دادم اونم رتبم شد ۶۰)………اقا اردلان خوشم میاد از ادمایی مثل شما با اراده ها…..موفق باشی

          • امین گفت:

            بابا چه باهوشی….اونی که میگی باهوشه منگوله 🙂 نه من هر لحظه تفکراتم تغییر میکنه……خودمو میسازم…….شایدم وقتایی که تلاش نمیکردم (و نتیجم خوب نمیشد) میترسیدم موفق نتونم بشم…..ولی الان با ایمان حرکت میکنم……ممنون که وقت میزاری اردلان جان

  62. پریا گفت:

    سلام من واسه کنکور کارشناسی اصلا درس نخوندم و رفتم غیرانتفاعی.واسه ارشد خوندم احتمال زیاد زیر ۵ میشه رتبم.طبق سوالات و کلید سنجش که اومد اینو میگم. خواهرم کارشناسی شریف بود،میگه شریفی ها کسایی رو از خودشون میدونن که کارشناسی رو شریف بودن،حتی دانشگاه کارشناسی از ارشد مهم تره. من هوشم خوبه اما سر این قضیه خورد تو ذوقم که برم شریف.:-( نظر شما چیه؟!

    • قاعدتا شریفی ها وقتی با یه نفر از دوره لیسانس آشنا بودن صمیمی ترن تا کسی که تو ارشد اومده. ولی چه اهمیتی داره آخه؟! تو دانشگاه کلی دوست جدید پیدا می کنی بهرحال و دانشت رو هم ارتقا میدی.

  63. مهسا ص گفت:

    سلام اردلان عزیز. نوشته هات خیلی از واقعیت ها رو بیان میکنن.
    من دانشجوی مهندسی صنایع تو دانشگاه صنعتی ارومیه هستم و اردیبهشت سال ۹۶ همزمان با فارغ التحصیلی میخوام کنکور ارشد بدم. راستش جو دانشگاه ما هم همینجوریه که توصیف میکنی. اکثر دانشجوها بی برنامه و خرخوون هستن و هدف خاصی از درس خووندن دنبال نمیکنن. من همیشه به کار خیلی فکر کردم و درموردش مطالعه کردم. تو دوران دانشجویی بیشتر بعنوان منبع درآمد برای دانشجوهای ارشد ترجمه کار کردم و حتی به چند نفر هم تو نوشتن کتاب کمک کردم. چون انگلیسیم خوبه و از دوران دبیرستان صرفا از روی علاقه و بطور خودآموز یادگرفتم. با نزدیک شدن به فارغ التحصیلی امیدم برای کار کمتر و کمتر میشه. چون صنایع تخصص خاصی به آدم نمیده و بیشتر دیدگاه بهت میده. خودم یه سری ایده برای کار دارم و سرمایه هم تا حدودی دارم. نمیدونم چقدر ممکنه بتونم موفق بشم. ارشد هم برای این میخوونم که بتونم دانشگاه خوبی (امیدوارم شریف) برم که یه پلن دوم داشته باشم و بتونم برای پی اچ دی اپلای کنم. اگر بتونم توی ایران کارم رو پیش ببرم نمیرم جای دیگه ولی نمیدونم چقدر افکارم منطبق با واقعیت هست.

    • طرز فکرت خوبه. من فکر می کنم اگر انرژیت رو مثبت نگه داری و همینطور خوب و دقیق برنامه ریزی کنی چه در ایران چه در اینجا می تونی به خواسته هات و موفقیت کاری برسی.

  64. امیرحسین گفت:

    سلام اردلان ممنون بابت حرفات فوق العاده برام راهگشا بود منتها یه سوال دارم ازت :
    من کنکوری ۹۵ هستم منتها امسال فکر نکنم بتونم شریف قبول شم ولی علم و صنعت یا امیر کبیر احتمالا قبولم ….. اردلان من عاشق کامپیوتر و برنامه نویسی و خلاصه هر چی مربوط به سیستم های کامپیوتره هستم و شنیدم کامپیوتر شریف خیلی قویه میخوام امسال رو پشت کنکور بمونم و کنکور ۹۶ رو بدم و تقریبا مطمینم میتونم ۹۶ شریف رو بگیرم من به دو دلیل میخوام پشت کنکور بمونم : ۱- هم پایه ی درسیم رو تکمیل کنم یعنی به صورتی که هیچ ضعفی تو درسی نداشته باشم و ۲- هم اینکه دانشگاه شریف رو بگیرم …… اردلان من روز و شبم شریف شده نمیتونم ببینم وارد دانشگاه دیگه ای شدم دوست دارم فقط وارد شریف بشم چون شنیدم با کیفیت ترین تدریس ها رو داره و جوّی داره که اتوماتیک به درس خوندن وادارت میکنه و دانشجوهاش همه دنبال درسن….. همه اطرافیان هی بم میگن یه سال از عمرت هستش و بیخیال شو و از این جور حرفا ولی من تو کتم نمیره اصا و فقط دنبال شریفم و به نظرم درسته یه سال میشینم پای کنکور ولی ۱۰۰ سال ممکنه زندگیم در آینده فرق کنه …… اردلان میخواستم نظرتو دقیق و با شرح بم درباره ی نشستنم پای کنکور بم بگی ممنونم رفیق

    • این تصمیم خیلی به اولویت های شخصیت می گرده. نظر شخصیه من اینه که یک سال عمر آدم خیلی با ارزش تر از این حرف هاست و اگر بتونم دانشگاه خوب دیگه ای در تهران برم یک سال صبر کردن برای اینکه “شاید” بتونم برم شریف (که بیش از ۵۰ درصد احتمالشه نتونم طبق آمار) اشتباه محضه.
      دانشگاه فقط هلت میده. اگر خودت خیلی علاقه مند باشی ۱۰ برابر چیزی که دانشگاه یادت میدن می تونی یاد بگیری.
      در مورد دلایلت:
      ۱- پایه درسی می خوای چیکار؟ ۸۰ درصد اون پایه ممکنه هیچ وقت به دردت نخوره.
      ۲- ر.ش. بالا
      ۳- ۱۰۰ سال آینده:‌ آره ممکنه فرق کنه. الان بری پروانه لب پنجره رو بکشی هم ممکنه ۱۰۰ سال رندگیت در آینده فرق کنه (ر.ش. The Butterfly Effect). ولی کی گفته زندگیتو بهتر میکنه و خوشحال ترت می کنه؟ خیلی فاکتورها در موفقیت و خوشحالی تاثیر دارن که تفاوت شریف و دانشگاه های خوب دیگه در مقابلشون چشمگیر نیست.

  65. ناشناس گفت:

    سلام اقای نقشینه.وقت بخیر.
    شاید سوالم بی ربط باشه اما دوست دارم جوابیم از شما بشنوم.بخاطر مشکلاتی که سال چهارم تجربی برام پیش اومد ، صنایع غذایی پیام نور قبول شدم ولی خب از پا ننشستم.ارتباط با دانشگاه های بزرگ ، دانشجوهای تاپ این رشته ، رفع خلاهای دانشگاه ، معدل بالاو هزار کار دیگه.
    اما چه فایده؟ اصلا جامعه و اساتید و دانشجوها و هیچ کس پیام نورو قبول ندارن و به چشم تحقیر بهش نگاه میکنن با اینکه دانشگاه دولتی هستش.با هر استادی حرف میزنم میگه پیام نور نونی واست نمیشه ، سد راهت میشه و غیره.هیچ کس امیدی نمیده.
    واقعا باید چه کنم؟
    برگشتنو کنکور دادنم ریسک بسیار بزرگیه ، مخصوصا با تغییر شرایط و کاهش ظرفیت رشته های تجربی و دور شدن من از اون فضا.
    نظر شما چیه؟

    • کلا تو این دوره زمونه هیچ دانشگاهی واست نونی نمیشه! تجربه واست نون میشه! که تجربه توی کار بدست میاد. به جای تمرکز روی مدرک روی کار و تجربه تمرکز کنه. شده مجانی برو تجربه کسب کن.

  66. فائزه گفت:

    سلام من سال دوم رشته ریاضی تو یه مدرسه عادی تو شهر تهرانم معدلمم ۱۸شد ولی خب نمی دونم باید چیکار کنم تا منم مثل شما موفق شم رشتمو دوست دارم ولی چون راهشو بلد نیستم نمی تونم خوب تلاش کنم چند تا سوال داشتم
    ۱شما برای کنکور ازمون دادین
    ۲کلاس های کنکور رفتین
    ۳کسی از مدرسه عادی ممکنه قبول شه
    ۴چن ساعت درروز درس خوندید
    من همه سایتا گشتم اینیستام گشتم ولی خواهش میکنم کمکم کنید شاید سوالامو جواب بدین منم بتونم

    • ۱. قلم چی هارو همش رو دادم. چندتا دیگه هم متفرقه دادم.
      ۲. خود مدرسه کلاس فوق برنامه برای کنکور گذاشته بود که خوب بود. (مدرسه نمونه مردمی)
      ۳. من مدرسه م عادی بود. (شهید عموییان اکباتان)
      ۴. متوسط کل ۹ ماهم فکر کنم ۷ ساعت و نیم بود. ولی بیشتر روزها ۹ یا ۱۰ ساعت می خوندم.

      انرژی مثبت داشته باش و استرس نداشته باش. این از مهم ترین فاکتورهاست. هدفت رو خیلی بالا بذار ولی پلن B هم داشته باش.

  67. عرفان گفت:

    خیلی خوبه که دید بقیه رو نسبت به فرازمینی نبودن شریف باز میکنی!
    منم ترم ۲ کاردانی آی تی ام تو دانشکده شمسی پور که گویا بهترین دانشکده فنی و حرفه ای برای بچه های فنی کامپیوتره…
    منم وضعیت مشابهی داشتم، قبل از کنکور همه برای ورود به شمسی پور سر و دست میشکوندن که به اصطلاح “بهترین دانشگاه فنی ایران تو الکترونیک و کامپیوتره” تا جایی که از یکسال قبل شروع به درس خوندن میکردن تا بتونن قبول شن اما من برام مهم نبود شمسی پور تهران باشم یا غیرانتفاعی شهرای دیگه پس درس های تئوری رو نخوندم و چون علاقه زیادی به برنامه نویسی و درسایی مثل شبکه داشتم یک هفته قبل از کنکور شروع به دوره کردن این درسا کردم. حالا بعد از گذروندن دو ترم (یکسال) تو این دانشکده با رتبه ها تک رقمی همکلاس شدم، کسایی که از یکسال قبلتر برای ورود به همین دانشکده درس میخوند و برنامه ریزی شدید داشتن! خیلی خوشحالم که وقتم رو صرف درس خوندن الکی نکردم و برنامه ریزی روی یادگیری کار های عملی این حوزه کردم. قطعا اگه تا فارغ التحصیلی همچنان به درس و کتاب چسبیده باشن نه تنها برتری نسبت به کسایی که عمل کردن ندارن بلکه توی بازار کار خیلی خیلی عقب ترن!
    امیدوارم یه روزی همه به این درک برسن که درس و کتاب جادو نمیکنه، پس باید رفت دنبال چیزی که واقعا بهش علاقه داری و عمل کنی! قطعا اگه همچین روزی برسه، یه کشور پر از جوونای متخصص با انگیزه داریم نه چنصد هزار مهندس ارشد بیکار…
    در آخرم، خیلی خوب مینویسی، بنویس که ما در حال رفرشیم وبلاگتیم 🙂

  68. ش گفت:

    سلام دانشجوی شیمی شریف هستم ترم ۴. به رشتم به هیچ عنوان علاقه ای ندارم و متاسفم که اینجوری انتخاب رشته کردم. البته با جو بچه های دانشگاه اوکی ام اما تو پاس کردن درسایی که علاقه ای ندارم تو زمینشون کار کنم موندم و اصلا تحمل خوندنشونو ندارم. الانم تنها دلیلی که انصراف نمیدم اینه که آپشن دیگه ای برام وجود نداره و نمیخام یه سال دیگه وقتمو حروم کنکور کنم. اینجوری حداقل آخرش یه مدرک شریف دارم. دوستان در انتخاب رشته هیچوقت دانشگاه رو به رشته ترجیح ندید.

  69. Javad گفت:

    سلام
    من تازه سال سوم رو تموم کردم و رشته ام ریاضی هست و کنکوری سال ۹۶ هستم ( ۱ سال بعد )
    توی ۳ سال دبیرستان خوب درس نخوندم و اصلا تست هم نزدم ولی خیلی انگیزه دارم و تصمیم گرفتم کنکور ۹۶ رو بترکونم
    میخواستم بپرسم اگر از تابستان سال ۹۵ درس خوندن رو به همراه آزمون های کانون شروع کنم ( به طور جدی ) میتونم در دانشگاه مورد علاقه ام ( دانشگاه صنعتی شریف تهران ) مهندسی کامپیوتر یا عمران قبول بشم؟؟
    ممنون

  70. آرزو گفت:

    اقای نقشینه شما در مورد بازارکار رشته شهرسازی در کلگری اطلاعی دارید؟این طور میگن که وضعیت اپلای تو این رشته خوبه؟؟

  71. عسل گفت:

    سلام!من امسال اولویت اولم کامپیوتر شریفه و واقعا شریف رو دوس دارم.الان میخواستم ازتون بپرسم که اگه رتبم به کامپیوتر شریف نرسید برم کامپیوتر تهران وامرکبیر یا از عمران یا صنایع شریف وارد شم وبعدا تغییررشته بدم تو شریف??اصن امکان تغییر رشته در شریف وجودداره?!

  72. مینا گفت:

    سلام من امسال کنکور ریاضی دادم.تو تیزهوشان درس میخوندم و مخصوصا تو بهترین دوره ای ک دخترا تجربه میکنن(دوره راهنمایی)هیچ لذتی نبردم و همش استرس و فشار و جو رقابت ناسالم و …ازین چیزا متنفرم.اگرم شریف اینجوریه واقعا نمیخوام.از طرفی بابت تحصیل در خارج کشور هم مطمین نیستم.میدونین من انگاری اصلا هیچ شناختی در مورد خودم ندارم.این روزا هم ک اونقد بد و بیراه راجع ب رشته های ریاضی و اینکه آینده ندارن شنیدم ک ناامید شدم.راستش همین الانشم ولم کنن میرم تاریخ و روانشناسی و ادبیات و این چیزا مطالعه میکنم.یعنی کلا کله ام درد میکنه واس بحثای فلسفی و اینجور چیزا!اما ریاضیات و فیزیکم دوس دارم ولی خیلی نمیخوام تو عمقش برم.ان شاالله احتمالا رتبه سه رقمی بیارم ولی حدودشو نمیدونم.با این اوصافی ک از خودم گفتم رشته صنایع واسم خوبه؟؟!!آخه خیلیا میگن تو ارشد برو صنایع!!ولی من هنوز خیلی چیزارو نمیدونم و احتمالا بعد رفتن ب دانشگاه نظرم در مورد خیلی چیزا عوض بشه و حتی برای ارشد هم ایران نمونم.صنایع اونطوری ک شنیدم رشته جامعیه و برای خانوما هم خوبه.راجع ب جو دانشگاه های دیگه مخصوصا تهران با توجه ب شنیده هاتون میشه مطلب بزارین؟؟!!چون با توجه ب توصیفاتی ک از خودم گفتم فک میکنم دانشگاه تهران واسم مناسب تر باشه!!البته نمیدونم این از توهمات منه یا نه ک فک میکنم اگ وارد ی دانشگاه مادر بشم ک همه جور استاد و رشته ای توش هست بهتر میتونم خودمو بشناسم!!ممنون میشم منه سرگردون رو راهنمایی کنین.خخخ با تشکر

    • علت اینکه من از دانشگاه های دیگه چیزی نمیگم اینه که من شنیده هارو راحت باور نمی کنم و فقط تجربه مستقیم خودم رو باور می کنم.
      اگه واست اعتبار مدرک یا اپلای یا میزان دانشی که یادمی گیری مهمه احتمالا بهتره که بری دانشگاهی که رنکش بهتره. اگر خیلی به کارهای فوق برنامه و اینها علاقه داری می تونی دانشگاهی رو انتخاب کنی که از این نظر قوی تره. اما اینکه میگی برم دانشگاه مادر که همه جور رشته ای توش هست منطقی نیست. چون تو تقریبا هیچی از دانشکده های دیگه و اساتیدشون رو تجربه نمی کنی و فایده ای نداره.
      تو بنظر میاد فعلا باید تکلیف آینده ت رو معلوم کنی. راجع به آدم های موفق در وادی های مختلف مطالعه کن ببین در آینده دوست داری مثل کدوم باشی. چه خصوصیت هایی داشته باشی. طبق اونها فیلدت رو انتخاب کن و بعد دانشگاه رو.

  73. فرزاد گفت:

    باسلام و خسته نباشید خدمت شما دوست عزیز

    من سال دیگه کنکور دارم و دارم از تمام سرگرمی و … زندگیم میزنم که به ارزوم که شریفه برسم .راستش من با چندتا از دبیرام صحبت کردم میگفتن تنها راه رفتن از این مملکت صنعتی شریفه میخواستم بدونم واقعا اگه کسی جزو دانشجویای متوسط شریف باشه میتونه پذیرش یکی از دانشگاه های امریکا یا کانادا رو بگیره یا همش حرفه الکیه که به ماها میگن ؟
    باتشکر

    • تنها راه رفتن شریف نیست – ولی در شریف از جاهای دیگه راحت تره.
      دانشجوهای متوسطی هم دیدم که با تلاش بسیار تونستن پذیرش بگیرن. ولی کسی نمیاد پذیرش رو دودستی تقدیمتون کنه.

  74. نگین گفت:

    سلام روز بخیر، مطلبتون جالب بود(چالش برانگیز!).ولی کلا من خودم بدون نگاه به این حواشی که ممکن هرروز باهاش درگیر باشیم واقعا یک هدف دارم و اون هم قبولی در دانشگاه شریف هست.خیلی از اطرافیان میگن نه و برو صنعتی اصفهان(دانشگاه شهر خودمان) ولی من انگار گوش ناشنوا دارم توی این قضیه.واقعا دلم میخواد قبول بشم.خیلی هم درس میخونم ولی درست درس خوندن را بلد نیستم(لاقل برای دروس شیمی و هندسه و فیزیک).خیلی دوست دارم با یکی از رتبه های دورقمی صحبت کنم ولی کسی را نمی شناسم.اگر کسی هست که شما می شناسید و میتونه کمک کنه به من از شما واقعا سپاسگزارم.ان شاءالله موفق،سلامت و شاد باشید.

  75. باران گفت:

    سلام.من سال ۹۴ رتبه م شد ۱۴۵۲ و شریف قبول نشدم. سال ۹۵ ب خاطر جو خونه و ی مشکلاتی شدم ۶۲۳۵ ….. حالم انقدر بد بود ک فقط میخواستم بمیرم تا اینکه اومدم این وب… حالا پردیس خودگردان شریف قبول میشم۰ گفتم یه سال پردیس باشم ۹۶ کنکور برم و اگه شد روزانه شریف قبول شم نشدم ک همینو ادامه بدم فقط ب عشق شریف… با این اوصاف و شهریه وحشتناک پردیس نظرتون چیه؟

  76. آی سا گفت:

    سلام,
    مرسی از مطالبتون
    من دریافتی که از حرفاتون داشتم این بود که شاید دانشگاه زیاد مهم نباشه و بیشتر چیزا به خود فرد بستگی داره ولی درست یا اشتباه تو نظر افرادی به سن من شریف بهترینه! حالا این یکم مشکل ایجاد کرده تو انتخاب رشته!
    الان من واقعا گیج شدم که به عنوان انتخاب دومم برق شریف بهتره یا کامپیوتر تهران و امیرکبیر… چون دوست ندارم اگه انتخاب اولم قبول نشدم یه عمر برای انتخاب دومم حسرت بخورم! مخصوصا که من الان شناخت دقیق و واقعا عمیقی نسبت به رشته ها ندارم و واقعا نمیدونم دانشگاه رو اولویت قرار بدم یا رشته رو…
    به عنوان کسی که تو شریف تحصیل میکنه به نظرتون ارزششو داره به خاطر رشته این دانشگاهو بیخیال شم!؟

    • به نظر من اهمیت رشته بسیار بیشتر از دانشگاهه. اگر زیاد تفاوت رشته ها برات مهم نیست نشون میده که به اندازه کافی تحقیق نکردی راجع بهشون. از الان تا انتخاب رشته بهترین زمانه برای اینکه با فارغ التحصیلان رشته های مختلف صحبت کنی و توی اینترنت راجع به رشته ها تحقیق کنی تا ببینی کدوم رو بیشتر خوشت میاد.

  77. حمید گفت:

    سلام اردلان
    من رتبم ۱۹۸ شد ومهندسی نفتو دوست دارم میخوام برا انتخاب رشته بزنم نفت شریف ولی همه از نظر بازار کار مایوسم می کنن می دونم شما عمران خوندین ولی،نظری راجب من ندارین یا حداقل کسی رو ندارین که بتونه در مورد نفت شریف راهنماییم بکنه ؟ خیلی ممنون

  78. nasa گفت:

    سلام اقای نقشینه گرامی،می دونم همه ی مطالب رو خوندم ببخشید سوالم یه کم تکراریه ولی من بسیار متشکر میشوم به من جواب دهید ولی بدون هیچ قصد بد یا خدایی نا کرده هر چیزی که ممکنه بهش فکر بشه رو واقعا ندارم ولی لطفا قبل از جواب دادن به من (می دونم وقتتون خیلی با ارزشه ولی )اگه امکانش هست یک دقیقه چشماتونو ببندید و خودتونو جای من بگذارید که از سال پنجم ابتدایی عشق و علاقه رفتن به دانشگاه شریف و تحصیل در دیگر دانشگاههای خوب دنیا و نیز کار در ناسا(که میدونم ارزوی خیلی هاست ) رو دارید و دلتون هم انگاری برق میخواهد تا وارد کارهای فضایی شوید ولی با رتبه ۲۷۱ در زیرگروه یک(به دلیل رشته های مورد علاقه من در این زیر گروه ها)و در منطقه دو با خودتون میگید آیا من شایستهگی این زیباترین چیزهای دنیا را دارم؟ و حالا به نظرتون من برم امیرکبیر یا. دانشگاه تهران برق بخونم یا بیام شریف رشته هایی مثل هوافضا؟(با این فرض که من بسیار به علوم ریاضی و فیزیک علاقه دارم و دوست دارم که قلب یک کاوش گر فضایی را بسازم نه پوشش خارجی و دینامیکی ان را)

    بسیار متشکرم.

    • دوست عزیز اگر انقدر واست مهمه فکر کنم بیای شریف درست خوب باشه بتونی تغییر رشته بدی… ولی ممکنه قوانین عوض شده باشه حتما راجع بهش تحقیق کن.
      یه نکته دیگه اینکه اگر هوافضا بری واسه اپلای به مشکل برنمی خوری؟
      یه پیشنهاد هم اینکه فارغ التحصیلان برق تهران و امیرکبیر و شریف و هوافضا صحبت کن نظرشون رو بپرس. اونها بهترین افراد برای راهنماییت هستن. توی LinkedIn احتمالا بتونی گیرشون بیاری.

    • a گفت:

      به نظرم شما بهتره برید مکانیک یا اگر به قسمت‌های برقی و الکترونیکی کاوشگرها علاقه دارید برید برق.

  79. محمدامین گفت:

    سلام.
    اولن دمتون گرم برای نوشته ها و سایتتون!
    من کنکور ۹۵ دادم و رتبه ی زیرگروه یکم در منطقه یک شد ۳۹۹.
    علاقه شخصیم کامپیوتره و در این راستا قبلا دوره های MCSA و CCNA رو هم گذروندم و قصد دارم اونها رو یا در مباحث امنیت یا سیسکو ادامه بدم.
    تا اینجا هدف معرفی بود 🙂
    من از اول سال کنکورم هدفم رو IT شریف گذاشتم، ولی الان نمیدونم که اون رو قبول میشم یا نه. برای اولویت های بعدی خودم توی انتخاب رشته یا کامپیوتر تهران و امیرکبیر رو میخوام بذارم یا علوم کامپیوتر شریف و بعد اون دوتا؛ یا در حالت آخر بین کامپیوتر تهران و امیرکبیر علوم کامپیوتر شریف رو میخوام بذارم…
    چنتا چیز: اولن اینکه اگر توی اولویت هام چیز هایی که قبل از علوم کامپیوتر شریف میذارم رو قبول نشم اون رو قطعا قبول میشم ولی نمیدونم که میتونم جو سنگین درسی شریف رو توی رشته ای که خیلی تئوریکه تحمل کنم یا نه.
    همچنین میخوام که در دوران تحصیل بتونم وقتم رو روی موسیقی و کار و تفریح و کار های داوطلبانه و غیره بذارم. چون هم برای رفتن خیلی خوبه، که آدم تک بعدی ای نباشم؛ هم اینکه دوست دارم! 🙂
    با خوندن متن شما به فکر افتادم که شاید شریف انتخاب خوبی برام نباشه و بهتر باشه که برم تهران یا امیرکبیر، که با رتبه م امیرکبیر قطعیه ولی تهران نه. ینی حتی به شک افتادم که انتخاب اولم رو کامپیوتر شریف بذارم یا نه! این هم هست که همونطور که توی جواب دیدگاهها گفتین توی کامپیوتر علاقه و پشتکار مهم تر از دانشگاهه و من اونها رو توی خودم میبینم. البته امیدوارم که کم نیارم.. 🙂

    • محمدامین جان من در رشته هایی که گفتی سطح دانشگاه هارو نمی دونم. اما اگر قرار بود در عمران باز برم دانشگاه بازم شریف رو انتخاب می کردم. نوشته م باعث سوتفاهم نشه که شریف بده و این حرفا.
      توی هردانشگاهی باشی با برنامه ریزی خوب می تونی به کارهای فوق برنامه هم برسی. البته شاید تو شریف یکم کمتر وقت کنی!
      به نظرم بیش از اینکه رو دانشگاه تمرکز کنی رو رشته تمرکز کن (مگر اینکه در مورد اپلای خیلی مصممی…در این صورت شریف یکم امتیاز اضافه میگیره!)
      با فارغ التحصیلای این رشته ها حتما مشورت کن.

    • a گفت:

      این دوره هایی که شما گذروندین مربوط به شبکه است و کارشناسی مهندسی کامپیوتر زیاد در مورد شبکه نمی خونین (۴ واحد اصلی و چندتا هم اختیاری). علوم کامپیوتر که بماند. اما گرایش کارشناسی ارشد شبکه داریم.
      به نظرم (مطمئن نیستم) فکر نکنم تو شریف بتونید برای ارشد خوب بخونید.

  80. امین گفت:

    سلام اقا اردلان ……بنده ازین که تو دبیرستان به المپیاد شرکت نکردم بعدم پشیمون شدم(شاید برنز میگرفتم) نه این که با هوشم یا توهمشو دارم نه….بلکه وقت زیاد داشتم که استفاده نکردم……….حالا نمیدونید که تو دانشگاهم المپیاد ها هستند یا نه؟و چه مزایایی دارند؟

  81. محمدامین گفت:

    نطر درستیه. احساس ما شریفی ها هرگز موقع فارغ التحصیلی مثل روز اول نبوده والبته از ما نیست مستقیما بلکه شکل و قالب آموزش و حمایتهای دانشگاه تاثیرات مستقیمی داشته . کاری هم نمیشه کرد و قتی گزینه ی به اصطلاح بهترین دانشگاه ایران تنها گزینه ی شاید به سرانجام رسیدن آدم باشه چاره ای نیست. تا بعدها …

  82. a گفت:

    یه تصور اشتباهی که هست اینه که همه فکر می‌کنن کامپیوتر همش برنامه نویسیه یا برای برنامه‌نویسی باید رفت کامپیوتر. اما کامپیوتر بیشتر مدلسازی و ریاضیه تا برنامه‌نویسی. برنامه‌نویسی رو میشه بیرون از دانشگاه بهتر از دانشگاه یاد گرفت.
    من خودم برنامه نویسی رو به عنوان سرگرمی و اوقات فراغت دنبال می‌کردم اما با توصیه والدینم به این رشته اومدم که زیاد راضی (و موفق) نیستم :(. بیشتر هم رشته ای هام هم آدمای زیاد جالبی نیستن.
    الان دارم نظرات رو می‌خونم میبینم همه دنبال کامپیوتر و عمران (پول) هستن در حالی که این دو تا رشته هیچ ربطی بهم ندارند.
    ضمناً کامپیوتر طوری نیست که فقط با بلد بودن درس های دانشگاه بتونید وارد بازار کار بشید و یا کار موفقی داشته باشید.

  83. نیوشا گفت:

    خیلی صحبت هاتون برام جالب بود…دید تازه ای به من داد
    راستش فکر کنم من تنها کسی هستم که هیچ علاقه ای به رشته های ریاضی و البته تجربی ندارم، رتبه ام ۲۱۰۰ منطقه ۲ شد. احتمال زیاد کامپیوتر علم و فرهنگ و مهندسی پزشکی علوم و تحقیقات که تو تهرانن دوتاشون در میام، عشقم زبان بود که اتفاقا رتبم خوب شد ولی خب زبان رو در کنارش گفتن تقویت کنم ، مدرسم تیزهوشان بود معدل دیپلم ۱۹٫۸۷ و هر چی رو جلوم بذارن میخونم یعنی عاشق درسم و صد در صد دنبال اپلای از یکی از دانشگاه های خوب آمریکا یا کانادا…حالا با این اوصاف که خیلی هم این دو تا رشته برام فرقی نداره به استاد های دانشگاه، جو درسیش و رنکینگ جهانیش توجه کنم واسه انتخاب دانشگاه و در نهایت اپلای؟

  84. balout گفت:

    یعنی من که رتبم شده هشت هزار نباید هیچ امیدی برای اپلای داشته باشم؟ اینجا همه رتبه های هزار و زیر هزار هستن..پس چرا میگن دانشگاه اهمیت نداره؟ فقط از شریف میشه راحت تر ازجاهای دیگه اپلای کرد
    خیلی ناامید شدم اینطوری فقط باید امیدم به کنکور فوق باشهبلکه شریف قبول بشم
    متنتونم خوب بود باهمه ی انتقادایی که از دانشگاه کردی ولی فک کنم باز خوبیهاش به بدیهاش بچربه..برای همین هواخواهش زیاده

    • من در تمام پاسخ هام تاکید کردم از هر دانشگاهی میشه اپلای کرد. نمی تونم چطور به این نتیجه رسیدید. اپلای از همه دانشگاه ها سخته و از شریف کمتر سخته.

  85. یک دانشجوی امیر کبیری گفت:

    به نظر من امیرکبیر از همه دانشگاه ها بهتر هم از لحاظ جو هم از لحاظ ارتباط بین دانشجو ودانشگاه و اینجا افرادی را داریم که mitوStanford پذیرش گرفتند چون در خیلی از رشته ها مثل مکانیک قطب کشور و دانشگاه شریف هم از صدقه سری ما پلی تکنیکی ها خوب شده

  86. حسین گفت:

    سلام آقای نقشینه عزیز. اکثر مطالب وبلاگتونو مطالعه کردم، چند تا سوال داشتم که ممنون میشم جواب بدین
    حسین هستم از بابل. پارسال کنکور ریاضی دادم و رتبه ۱۹۳۶ منطقه ۲ شدم و الان هم دانشجوی ترم ۳ منهدسی عمران دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل ام. دانشگاه ما دانشگاه خیلی خیلی خوبیه و من واقعا از این که تو این دانشگاه ام احساس رضایت میکنم. استادای خیلی خوبی داریم که اکثرشون در بهترین دانشگاه های دنیا تحصیل کردن و بیشترشون هم واقعا هم باسوادن وخوب درس میدن. دانشگاه ما تو رنکینگ دانشگاه های صنعتی کشور ششمیه (بعد از خواجه نصیر)
    من علاقه زیادی به رشتم دارم و میخوام توش بهترین باشم و به بهترین درجانی که میشه رسید برسم. و شنیدم کانادا نیاز شدیدی به مهندسان عمران ماهر داره، خیلی به مهاجرت به کانادا فکر میکنم برای تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد. میخواستم بدونم شرایط مهاجرت برای ادامه تحصیل و بورسیه گرفتن چطوره تو کانادا؟ و اینکه کسی که تو یکی از کالج های کانادا درس خونده باشه شرایط کاریش چطوره و معمولا چقدر حقوق میگیره؟ همون طور که گفتم چون تو یه دانشگاه با سطح علمی بالا درس میخونم و به رشتم هم علاقه دارم و زبانمم خوبه و چند وقت دیگه تو امتحان ایلتس شرکت میکنم، چقدر شانس برای مهاجرت دارم؟

  87. Ghazal گفت:

    یعنی الان خارج حالت خوبه؟خوشحالی واقعا؟

  88. Ali.kh گفت:

    سلام…دانشجوی مهندسی شیمی دانشگاه شریفم…خیلی به صنایع نفت و گاز علاقه دارم ولی از بازار کار آیندش کمی نگرانم….به نظرتون ایران کار گیرم میاد؟؟یا شاید اونور؟؟

  89. نادر گفت:

    سلام به مدیر وبسایت شمرانیها,همین یادش بخیر

    • به! شما کی هستی که می دونی من اسم شمرانی رو روی عمرانی های شریفی گذاشتم؟

      • نادر گفت:

        خیلی خاطره دارم از وبسایتتون از عکساتون و…. امیدوارم همگی موفق باشید خب من اون موقع عشق عمران شریف بودم بعدنام که کلا دانشگاه نرفتم ورفتم تو بازار,نشد شمرانی بشیم خخخ ولی خب خوشبختی هزارتا درداره ,واس ماهم دربازار باز شد الانم شاکریم

  90. mahsa گفت:

    سلام وقتتون بخیر.
    ممنون از شما که واقعیتو برای بقیه بیان میکنید
    کنکوریم، میشه بگید مهندسی صنایع تهران بهتره یا شریف؟ مرسی

  91. A.k گفت:

    سلام من سال دیگه کنکور دارم و واقعا تو دو راهی گیر کردم.به نظرتون اگه واسه لیسانس امکانش باشه که برم یه کسور دیگه این کارو بکنم یا لیسانسو همون ایران بمونم ؟

  92. مهدی گفت:

    سلام. خیلی از مطالبی که به اشتراک گذاشتی لذت بردم و برات ارزوی سلامتی و موفقیت میکنم. با توجه به همین مطالب احساس صمیمیت بیشتری باهات میکنم . اردلان عزیز ازت سوال داشتم. من وقتی خودم را با کسانی که میشناختم مقایسه میکنم که ابتدا در شریف و سپس در بهترین دانشگاه های دنیا ادامه تحصیل دادند در حالی که از لحاظ هوشی و پایه علمی در یک سطح بودیم کم میاورم. متاسفانه من هی از این شاخه به اون شاخه میپرم و فرق بچه های شریف رو در این میدونم قاطعیت وگرنه دانشگاه کاری نمیکنه. سوالم اینجاست فردی مثل خودت چه طوری هدف را تعیین میکنید و در این راستا چه کار میکنید که هم به کار میرسید هم تفریح؟

    • منم از این شاخه به اون شاخه خیلی پریدم. و از اکثرش پشیمون نیستم. اگر این کار رو نمی کردم الان انقدر با اطمینان نمی دونستم به چه چیزهایی علاقه دارم و توشون می تونم موفق بشم. اینجا یه بار می خوندم به طور متوسط هر آدم ۳ بار کلا career ش رو عوض می کنه. به نظرم این خیلی هم خوبه به شرط اینکه با هر انتخاب جدید به چیزی که می خوای نزدیکتر بشی٬ نه اینکه فقط محض تنوع و خسته شدن از شاخه قبلی بری سراغ شاخه جدید.
      من خیلی وقت میذارم روی تصمیم گیریام درباره هدفم و راه رسیدن بهش٬ سریع دست به کار نمیشم! و معمولا راهی رو انتخاب می کنم که ازش لذت هم ببرم و به نوعی تفریح هم حساب بشه.
      یه مثال واست بزنم. الان دارم رو یه پروژه شخصی کار می کنم که می تونستم با یه تکنولوژی که باهاش تجربه دارم انجامش بدم و سریع تمومش کنم. از این راه سریع تر به اتمام می رسید و به هدفم می رسیدم. اما به جاش تصمیم گرفتم از چند تکنولوژی جدید استفاده کنم که هیچ تجربه قبلی باهاشون ندارم. دلیل اصلیش این بود که از کار با اون تکنولوژی های جدید بیشتر لذت می برم٬ حتی اگر دیرتر به هدفم برسم.

  93. بهرام گفت:

    سلام من خودم یه سال واسه کنکور ۹۵خوندم ولی چون پایم ضعیف بود رتبم ۱۲۰۰۰شد والان تو دانشگاه پیام نور مشغولم خیلی دو دل بودم ترم دو انصراف بدم باز برای کنکور بخونم ولی دیدگاه شما شریفی ها رو که خوندم فهمیدم شریف قبول شدن ینی عمرتو به فنا دادن ینی خوندن چرتو پرت هایی که به هیچ دردت نمیخوره تو یه سالی که فقط درس خوندم از نظر عرضه و کار از خیلی از کسایی که سر بودم بدتر شدم و تقریبا اعتماد به نفصمو از دست دادم و الان تصمیم اینه تو حرفه ای که تازه وارد شدم آسانسور کاملا یاد بگیرم پول در میارم از جوونیم استفاده کنم و کنارش یه مدرک لیسانس از پیام نور چون به نظرم چه تو تهران بخونی چه پیام نور تا کار بلد نباشی پول در نمیاری و پول در نمیاری همش تو سختی هستی

  94. مهيار گفت:

    سلام . من امسال سوم ریاضی هستم و عزممو جزم کردم واسه برق شریف و برنامم اینه که همزمان با درسای دانشگاه مهارت و زبان های خارجه یاد بگیرم بعدشم با فوق لیسانس اپلای کنم ،،، به نظرتون مسیرم خوبه ؟ من خیلی برام مهمه که تو زمان دانشگاه نخوام فقط واحد پاس کنم و بیشتر مهارت کسب کنم ، به نظرتون شریف مناسبه منه ؟ خیلی واسه آیندم تلاش میکنم

  95. حسين گفت:

    آقای نقشینه ببخشید که این سوال تا حدودی شخصی رو میپرسم، چرا هیچوقت به این فکر نیوفتادین که در رشته خودتون که مهندسی عمران هست تو کانادا فعالیت کنین؟! اخه تا اونجایی که من شنیدم کانادا هنوز به مهندسای عمران ماهر احتیاج داره

  96. یکی گفت:

    راستی علوم پایه شریف چطوره؟ چه فرقی با تهران و بهشتی یا امیکبیر داره؟ بیشتر منطورم فیزیکه. دانشجوهایی که میان اونا برای اسمه شریف میان فیزیک میخونن یا واقعا علاقه دارن؟

  97. علی گفت:

    سلام
    ممنون از مطالب خوبتون.
    می خوام نظرم رو در مورد دانشجوهای شریف بنویسم به خصوص برق.
    چرا یک دانشجوی شریف موجود عجیبیه :
    ۱) کسی که وارد شریف میشه حتما قبلش هم سال ها با هدف وپیگیری درس خونده و از نظر ذهنی یک آدم پرورش یافته و خود ساخته هست.
    ۲) درس خوندن روزانه ۱۰ ساعت و فکر کردن مداوم به یک هدف باعث یک روند خودشناسی و خود آگاهی میشه و در تمام باقی عمر هم همراه آدم می مونه، می تونید تو رفتار و کردار فارغ التحصیل های قدیمی شریف هم ببینید.
    ۳) زندگی و درس خوندن کنار دانشجویان واستادانی که هر کدام در زمینه ای بهتر از خود ما هستند ( منظور توانایی غیر درسی هستش)، باعث یادگیری مضاعف خواهد شد.
    ۴) باور این که شما در بهترین محل ممکن در ایران درس می خونید ،باعث ایجاد حس اعتماد به نفس می شه که خیلی هم باارزشه.
    ۵) دانشجوی شریف شرکت در یک مسابقه با بهترین حریف ها هست که آدم رو قویتر، با قابلیت تر و باارزش تر می کنه. زمان دانشجویی بهترین زمان ممکن برای پرورش باور ها و شکل دادن قالب آینده است.

  98. Ye adam گفت:

    سلام من امسال کنکور دادم اما به خاطر بیماری مادرم و مشکلات روحی خودم اصلا خوب نشدم معدل دیپلمم۱۹/۹۲بود ولی رتبه کنکورمو خراب کردم چون اصلا شب کنکور فقط سه ساعت خوابیدم و سر جلسه حالم خوب نبود الانم علم و صنعتم دوست دارم واسه دکتری اپلای کنم وتوی دانشگاه های تاپ دکتری بگیرم و برگردم ایران وتوی یکی از دانشگاه های تهران استاد بشم
    خواهش میکنم کمکم کن بگو که میشه اپلای کرد یا نه واسه دکتری اصلا چیا مهمه دانشگاه کارشناسی یا ارشد مهم تره یا اینکه معدل از همش مهم تره یا زبان
    حالم از کنکور بهم میخوره چون توی چهار ساعت سرنوشت چهار سال آدم رو مشخص میکنه دیگه خسته شدم وقتی میبینم کسایی که درسشون تو کل دبیرستان از من بدتر بوده حالا ار من بهتر شدن اگه میشه بهم ایمیل بزنید ممنون

  99. احمدرضا گفت:

    سلام..من احمدرضا هستم.
    من دانشجوی ترم ۴ هستم. در یه دانشگاه دولتی تازه تاسیس که نمیخوام اسمشو بیارم تحصیل میکنم.
    که به قول مدیر گروهمون بد ترین جا و دورترین نقطست.. D;
    دانشکاه ما یه دانشگاه تازه تاسیسه که همونطور که حدس میزنید مشکلات زیادی داره.
    من رشته مورد علاقم ، یعنی مهندسی مکانیک رو انتخاب کردم. کلا تو دفترچه ۱۳ تا انتخاب زدم. برق و مکانیک. داشت یادم میرفت! دانشگاه های دولتی خوزستان رو زدم. منم بچه اهوازم..(یه سرچ کنید میفهمید دانشگام کجاس)
    من خیلی از نظرات این صفحه رو خوندم.
    مثل بقیه، ترمای اول دوم رو با شادی و شعف گذروندیم و حالا که به اینجا رسیدم و حقایقی رو فهمیدم که شما هم فهمیدید، مقداری دلسرد شده بودم….
    اما تقریبا مدتی بود که افسردگی گرفته بودم.(یک ماهی هست که عود کرده) دلزده از درس خوندن به خاطر دیدن وضع موجود در ایران، به خاطر نبود شغل، به خاطر خیلی از حقیقت های تلخی که فهمیده بودم….
    خلاصه این که فکر های ناجوری به سرم میزد..
    انصراف، ترک تحصیل کلی ، دل کندن از …..
    خستتون نکنم..
    یک مدتی بود که دنبال یه پاسخ میگشتم. میدونستم که استعدادم بیشتر از اینهاست. شاید صرفا کنکورم رو بد داده باشم که اینجا در اومدم.
    وقتی وبلاگ شما رو دیدم حقایقی رو دیدم که خیلی وقت پیش باید میفهمیدم حتی قبل از کنکور .. من هم به دلیل سیستم غلط نظام آموزشی ممکن بوده که این اتفاقات برام پیش بیاد.
    ۱٫من فهمیدم که :صرفا تحصیل در رشته مورد علاقت تو این جور دانشگاه ها فایده نداره. خودت باید راهتو پیدا کنی/
    ۲٫ من فهمیدم که : کدوم دانشگاه رفتن زیاد مهم نیست. بستگی به خودت داره..
    ۳٫٫
    ۴…
    منتظر پاسخت هستم
    خواستم از زحمتی که برای وبلاگتون می کشید تشکر کنم. جدا وبلاگ عالی ای هستش.

    • ممنونم احمدرضا جان.
      این رو کاملا درست فهمیدی که تحصیل توی دانشگاه کافی نیست و علاقه و تلاش خودته که توی رشته ت موفقت می کنه. توصیه م اینه که حین تحصیل کار هم بکن و سعی کن بفهمی که علاقه ت دقیقا به چجور کاریه. خیلی در آینده کمکت می کنه. موفق باشی…

  100. مهدي گفت:

    سلام اردلان جان، تقریبا نصف عمرم پاى خوندن کامنتاى این مطلب رفت ولى خوب چیزای خوبى دستگیرم شد و واقعا ارزششو داشت، دو تا سوال داشتم، اولیش ک مهم ترم هس اینه که چجوری میشه درمورد یک رشته اطلاعات دقیقی کسب کرد؟ نمیدونم میدونى یا نه ولی تقریبا تو شریف مد شده بعد چند سال درسخوندن تغییر رشته دادن به علوم انسانی، حتی رتبه۱۳منطقه یک که مشهدیه) شهر من)بعد دو ماه برق شریفو ول کرد رفت حوزه علمیه! رتبه یک کنکور تجربی امسالم چهار سال برق شریف خونده بوده! امسال) کنکور۹۶)تعداد داوطلبین رشته ریاضی به کمترین میزان ده سال اخیر رسیده! با تمام این چیزای وحشتناکی که درباره آینده مهندسى و شریف وجود کماکان عاشق شریفم ولی تقریبا مطینم اگه تو انتخاب رشتم اشتباه کنم بدبختم! تو سایتا و….خیلی اطلاعات کلیه و دانشجو های هر رشته هم معمولا بدیای رشتشون رو نمیگن و فقط از خوبیاش میگن، راسیتش من خودمم تکلیم با خودم معلوم نیست و نمیدونم به کدوم رشته علاقه دارم! با تمام این حرفا چطور میشه یه انتخاب رشته درست و اصولی کرد؟
    و اما سوال دوم، وقتی از خودم میپرسم چرا عاشق شریفی؟ ندا میاد :آمممم… واسه پرستیژ وگرنه درس ک درسه شریف و تهران و امیرکبیر نداره…. استادام همینطور فضاى آموزشی هم همینطور، تو چرا شریفو انتخاب کردی؟ واقعا ممنون میشم جواب بدی

    • ۱. انتخاب رشته خیلی سخته٬ می دونم. ولی راه هایی برای تغییر رشته بدون کنکور هست اگر اشتباه نکنم.
      به نظرم بهترین راه انتخاب اینه که با کسانی که توی رشته های مورد نظرت رفتن و بعد از چند سال موفق شدن مشورت کنی و راجع به خوبی ها و بدی ها بپرسی. فکر می کنم فقط از این راه میشه سریع اطلاعات خوبی بدست آورد.
      ۲. فرق که داره ولی فرقشون چشمگیر نیست. من تحقیقاتم نشون داده بود دانشجوهای شریف بطور متوسط در آینده موفق تر میشن. و همین که همه رتبه های برتر می رفتن شریف نشون میداد سطح دانشجوهای شریف بالاتره.

  101. مليكا گفت:

    سلام ببخشید من سال دهم در واقع دوم تحربی مدرسه سمباد هستم و به دلیل شرایط اینده برای مهاجرت می خوام به ریاضی تغییر رشته بدم اما کاملا سردرکمم که ایا این واقعیت هست که شریف به راحتی بورسیه میشه و هدف من رفتن بهدخارج از مشور هست و ترسم اینه که اینحا مهندسی بخونم و بیکار بشم در صورتی که بزشکی کار هست اما نمیشه از طریقش برای مهاجرت اقدام کرد به نظر شما این تصمیم تغییر رشته به امید شریف و بورسیه احتمالش جقدره و ایا شدنیه

    • فکر می کنم پزشکی هم خونده باشید شانس مهاجرت هست ولی اینجا باید امتحاناتی بدید٬ که ارزشش رو داره.
      اگر صرفا بخاطر فاند گیر آوردن می خواید تغییر رشته بدید به نظرم نکنید٬ اشتباهه. در هر رشته ای ماهر بشید راه برای مهاجرت هست٬ پس چرا نرید دنبال علاقه تون؟

  102. lyanna گفت:

    سلام. ممنون میشم به این سوال من جواب بدین.
    من کسی نیستم که حاصر باشم زندگیمو فقط صرف درس کنم ولی میخوام همزمان دو رشته ی فیزیک و علوم کامپیوتر بخونم و تو فیزیک اپلای بگیرم و درکنار این ها علایقم هم دنبال کنم. از طرفی برام خیلی مهمه که دانشگاه زیاد تئوریک درس نده. به نطرتون کدوم دانشگاهُ انتخاب کنم؟

  103. احسان گفت:

    سلام اقا اردلان من میخواسم ارشد رو در ایران بخونم و اینکه مدتی واس کنکور میخوندم و البته شاغلم که بخاطر شرایط و از دست دادن شغلم پشیمون شدم. آیا بهتر نیس که ارشد با هزینه خودم کشورای دیگه تحصیل کنم؟ و اینکه برای تحصیل ارشد باید روی دروس لیسانس هم تسلط داشت؟ چون بر این عقیده بودم که کتابای رفرنس لیسانس رو مسلط بشم و در همین حین که زبان هم میخونم پذیرش بگیرم.

  104. جواد گفت:

    راستش الان که این کامنتو می نویسم حالم اینقدر بده که تقریبا داره گریم میگیره.من دو ماه ذیگه کنکور دارم.من ابتدایی بچه ی خیلی باهوشی بودم.سال پنجم ابتدایی مدیر مدرسمون عوض شد و مدیری که اومد گفت امتحانی هست به نام نمونه دولتی و چنتا کتاب بهمون داد و چند جلسه کلاس گذاشت تا ما اماده شیم.مثل خیلی ها تو دوران ابتدایی خوب درس می خوندم و همیشه جز چند نفر برتر بودم.برای امتحان نمونه دولتی هم خوندم بدون اینکه اصلا بدونم جایی که قراره برم کجاستو قضیه چیه فقط خوندمو با رتبه خوب قبول شدم.وقتی قبول شدم با سرویس مدرسه می رفتمو‌ میومدم.خلاصه اینکه هر روز تا ساعت دو یا سه کلاس داشتیم.بعد از این مدرسه مثل دفعه ی قبلی زور زدیم تا مدرسه خوبی قبول شیم.که باز هم نمونه دولتی قبول شدم و با کلی ذوقو شوق رفتم دبیرستان.اولین شوک تو زندگیم اینجا اتفاق افتاد.مدرسه اصلا اونطور که فکرشو میکردم نبود.هر روز کلی کلاس سطح پایین و مزخرف داشتیم که بازم هر روز تا ساعت چهار مدرسه بودم که تا بیام خونه می شد پنج.چنان افسردگی ای تو این دوران گرفتم که هیچ چیزی از این چهار سال یادم نمونده(تو همه ی زمینه ها نه تنها مدرسه) در حالی که خاطرات راهنمایی و ابتدایی به شدت تو ذهنم واضحه.مدرسه ی دبیرستانم طوری بود که هر چهار سال تابستونم مدرسه می رفتیم.تا چند وقت پیش به کنکور خیلی امید داشتم که وضع زنگدگیمو تغییر بده ولی الان خیلی نا امیدم.ما وضع مالی خوبی نداریم شاید ۴از۱۰.امید داشتم با قبولی تو کنکور تو یه جای خوب مثل شریف زندگیم از هر لحاظ تغییر کنه و دوباره بعد از چند سال شاد شم.فکر میکردم شریف پر از ادمای منطقی و باهوش و همه چی تمومه ولی الان فهمیدم که ادمای شریف یا خشک مذهبی اند یا احمقایی هستن که تو زندگیشون فقط درس خوندن با ادمایی اند که خیلی بسته فکر می کنن و دوس دارن اهسته برنو اهسته بیان دنبال هیچ هیجان خاصی نیستن.الان فهمیدم که اگر برق شریف هم قبول شم باز وضع مادیم تغییر نمی کنه و خیلی طول میشکه تا برم سر کار با حقوق بالا.
    دوس دارم گریه کنم چون من تا الان کل زنگیمو بر عکس همه که صرف هزار جور …..بازیو و عشق حال کردن صرف مدسه و درس کردم و حالا با قبولی تو شریف بازم هیچی بدست نمیارم .وقتی به عقب نگاه میکنم از این مدرسه رفتن و زندگی یکنواخت ناراحت میشم و وقتی به جلو نگا میکنم میبینم اگه شریفم قبول شم به هیچ جا نمیرسم بازم درسو مدرسه که تهش معلوم نیس به کجا می رسه.۱۸سال از زندگیمو ریختم تو سطل اشغال تهشم هیچی به هیچی.
    تنها دلخوشی و امید الانم اینه که بتونم یه رتبه ی خوب بیارم تا بتونم باهاش کار مشاوره و تدریس راه بندازم

    • جواد جان اشتباهه بعضی از افکارت. توی شریف هم آدمای جالب و چند بعدی زیاد هست. ضمنا هر دانشگاه خوبی بری امکانش هست که زود به درآمد خوب برسی. حدس می زنم الان شرایط روحی خوبی نداری و منطقی فکر نمی کنی. یه عینک بد بینی به چشم زدی. شرایط بهتر از چیزیه که فکرش رو می کنی. الان فقط روی کنکور تمرکز کن و به بعدش فکر نکن تا بهترین نتیجه ت رو بگیری. بهت قول میدم با پشتکار به هر هدفی داری زود می رسی.

  105. جواد گفت:

    میشه به این سوالا جواب بدید:۱ یک فوق الیسانس برق از دانشگاه شریف چقدر درامد دارد؟
    ۲دانشجویان برق شریف تا چه مقطعی ادامه تحصیل می دهند و در اون وضعیت چه درامدی دارند؟

  106. علی گفت:

    دوستان خواهشا با تحقیق بیاید به دانشگاه شریف مخصوصا رشته برق
    اینچا خیلی بچه ها رو اذیت میکنن.و هیچ چیز خاصی هم نداره
    و در آخر تغییر وضعیتتون خیلی سخته
    پس هر انتخابی که میکنید توش خیلی دقت کنید

    یک دانشجوی سال سوم برق

  107. على گفت:

    سلام
    آقا من چهارم ریاضى و کنکورى ۹۶ ام و دارم تلاش خودمو میکنم تا لحظه آخر یعنى حدود یه ماه و خرده باقى مانده .خدا رو شکر وضع درسیم خیلى بهتر شده هم در اختصاصیا و هم عمومیا به سواد نسبى خوبى رسیدم .فقط یه سوال دارم بعد از توضیحات و درد و دل(!) اولیه درباره زندگیم.من تو نوجوانیم حدود چهار سال یعنى از سوم راهنمایی تا اواسط سوم دبیرستان درس هاى مدرسه رو خیلى کم خوندم و بیشتر به برنامه نویسى و کدنویسى و علایق رایانه اى نامربوط به مدرسه گذروندم البته به صورت یه تفریح دائمى و گاهى با هدف پول.خیلى اذیت شدم به خاطر جو مخرب مدرسه و کم شدن نمرات کلاسیم و کم کم تو مدرسه و خارج از مدرسه از یه آدم اجتماعى به یه آدم منزوى تبدیل شدم چون براى اونا رتبه ، معدل و مدال حرف اولو آخرو داشت و براى بچه ها خندیدن به من داخل کلاس تقریبا واجب تلقى میشد .یادمه یه بار که معلممون امتحان برنامه نویسى گرفت و من از راه معمول داخل جزوه حل نکردم بهم بدون تصحیح و در یک نگاه داد صفر و از کلاس اخراج شدم(!) با این که سوادشو داشت تصحیحش کنه ولى عشقش میکشید اونسال اینطورى برخورد کنه ، سال هاى بعد هم رفتارش کاملا برعکس بود و کل سال به بستنى و فوتبال و بحث غیر درسى و سیاسى داخل کلاس گذشت!
    یعنى اگه ماشین زمان وجود داشت حاضر بودم برگه ثبت نام تیزهوشان و نمونه رو با هم پاره کنم وبرم یه مدرسه عادى توى این شهر یا ترجیحا شهر زادگاهم درس بخونم با روحیه شاداب تر.
    ——-
    حالا سوالم اینه ، من اگه در آینده مهندسى کامپیوتر رو انتخاب کنم کار اشتباهى کردم؟ یعنى ممکنه همه اون علاقم سطحى و گذرا بوده باشه و اون چهار سال رو به عقیده اطرافیانم واقعا پوچ و بى ارزش گذرونده باشم ؟ وقتى میگن فلان رشته شریف و فلان رتبه کنکور و … سعى کردم کمتر تو خلسه برم و این اهداف رو خیلى بزرگ یا خیلى مهم جلوه بدم و میدونم که هر رشته مهندسى که برم تا سال هاى متوالى فقط سواد تئوریم بالا میره و سواد عملیم بستگى به خود خودم داره.
    خیلى خیلى سردرگمم همین تعطیلات عید با فامیلم که مهندس برق با سوادیه صحبت کردم یه ناامیدى نسبت آیندم در من تزریق کرد که هزار تا بلاى آسمانى میومد سرم انقدر ناامید نمیشدم تا یه هفته اصلا نمیتونستم هیچ درسى رو مطالعه کنم حتى اون درسایى که عاشقشونم. تابستون معلم فیزیکمون میگفت شما خیلى هنر کنید درساى پیش دانشگاهیتون رو میتونید جمع کنید و از این حرفا…همه این حرفا رو ریختم دور و اکثر درساى پیش و پایه رو خوندم ولى این سردرگمیو نمیدونم چى کارش کنم هر وقت که رخ میده منو به شدت ناامید میکنه.

    با تشکر از ارزشى که براى نظرات بقیه و من قائل شدى بهترین هارو برات آرزو میکنم

    • علی جان اگر به کامپیوتر و برنامه نویسی خیلی علاقه داری بدون شک نرم افزار رو توصیه می کنم. اما برای اینکه مطمئن بشیم٬ بعد از اینکه رتبه ت اومد و خواستی انتخاب رشته کنی باهام از طریق فرم تماس بگیر تا بیشتر راهنماییت کنم.

  108. عاطفه گفت:

    سلام ببخشید شما میتوانید کمک کنید کخ امنیت و نرم افزار کدام بهتره و آیا اولویت زیر برای این دو گرایش خوبه؟
    رایانش امن(امنیت):شریف،امیرکبیر،تهران
    نرم افزار:شریف،تهران،امیرکبیر

  109. عاطفه گفت:

    آیا خوابگاههای شریف داخل خود دانشگاه هستند یا جای دیگه و اینکه نزدیکترین خوابگاه دخترانه به دانشگاه کدام است و سرویس برای رفت و برگشت به دانشگاه و خوابگاه وجود دارد؟خوابگاه ارشد و کارشناسی مجزاست؟
    دانشگاه امیرکبیر و تهران چگونه است؟

  110. احمد گفت:

    سلام همه نظراتو خوندم الان که دارم اینو مینویسم ۱۶ روزبه سومین کنکوریه میخام بدم سال اولی که کنکوردادم رتبم شد۴۵هزار وچون معدل کتبیم خیلی پایین بود (۱۰)گفتم رفتن به دانشگاه فایده نداره وتصمیم گرفتم یه سال دیگه برا کنکور ریاضی بخونم که رتبم هم نسبت به معدلم خیلی بد نشد(۷هزار)ولی راستش بااینکه اصلاتودوران دبیرستان درس نمیخوندم نمیدونم چرا دوست داشتم بیام شریف که برم خارج .خلاصه تواین یه سالی که برا کنکورمی خوندم باکلی دانشجوکه ازبازار کارمهندسی بدمیگتن اشنا شدم که حتی بعضی هاشونم اومده بودن دوباره کنکوربدن منم جوگیرانه تصمیم گرفتم که برخلاف علاقم یه سال دیگه کنکور تجربی بدم براداروسازی ولی بعداخرین آزمون سنجشم دیگه امیدی ندارم واصلا ازرشته هایی که شاید بیارم مثل پرستاری علوم ازمایشگاهی هم خوشم نمیاد.حالا سوالم اینه از شما که آیامیشه برنامه نویسی وزبان های برنامه نویسی رو خودم بشینم یاد بگیرم بدون رفتن به دانشگاه یا اموزشگاه وفقط باچندتا کتاب ونرم افزار ودر کنارش برا کنکور ۹۷ همبخونم .راستش من به چیز خاصیهم علاقه ندارم

  111. بهار گفت:

    سلام به شما وقتتون به خیر
    وبلاگ جالبی دارین و از این که وارد فضاش شدم خوشحالم وممنونم از شما که تجربیاتتون رو در اختیار دیگران میذارید
    من دانشجوی برق دانشگاه اصفهان هستم اینجا دانشکده برق تقریبا تازه تاسیسه استادای اینجا با سوادن تعدادشون زیاد نیست خوش اخلاق و پیگیرن همچنین مشتاقن که با یه دانشجوی فعال همه ی اونچه رو که بلدن به اشتراک بذارن از این که شریف قبول نشدم ناراحت بودم وحتی الان هستم اما اینجا محیط زیبا و دوست داشتنی داره که با عث میشه از اون ناراحتی و پشیمانی از زیاد تلاش نکردن قدری فاصله بگیرم
    این دوسه خط رونوشتم چون دوست داشتم تجربیاتم رو در اختیار بقیه دوستان هم قرار بدم و دوتا سوال کلی هم داشتم
    از پیام های بالا متوجه شدم که به برنامه نویسی علاقه مندین من هم عاشق برنامه نویسیم اول میخواستم لطف کنید و درمورد زمینه های کاری برنامه نویس ها یه اطلاعاتی دراختیارم قرار بدید
    و این که اگ ممکنه اطلاعاتی هم از چالش هایی که بعد از مهاجرت باهاشون روبه رو شدین و راهکارهاتون برای مواجهه با اونا بهمون بدین چون من زیاد به مهاجرت فکر میکنم و نیاز به مشورت دارم

  112. Neg گفت:

    سلام!
    من امسال کنکور دادم…. میدونم هنوز رتبه معلوم نیست ولی مطمینم تو یه هفته بعد از اومدن رتبه ها نمیتونم عاقلانه انتخاب رشته کنم ! کامنتا رو سعی کردم بیشترشونو بخونم و واقعا نمیدونم باید چیکار کنم….

    از اولش برای درس خوندن ، موفق شدن و بهتر بگم اول بودن و بهترین بودن تلاش زیادی کردم…و همیشه نتیجه داد! اینکه رشته ریاضی رو انتخاب کردم اوونم برخلاف میل پدر و مادر و خواهرم که هرسه پزشک هستند برای این بود که المپیاد میخوندم و اینبار هم با تمام وجود براش تلاش کردم اما استرس شدید و اینکه باید به همه کسایی که منو مسخره میکردن باعث شد علی رغم همه ی پیش بینای دبیرام ( شهید مدنی تبریز میخونم!) طلا نشدم و مجبور شدم کنکور بدم ! و این بدترین اجبار زندگیم و اولین سرافکندگی بود که با خودم بعد یه سال هنوز حملش میکنم…. الان سه تا راه پیش روم دارم
    اینکه همه ی گذشته رو بخاطر آینده بهتر و البته شاد تر ( بدون احساس افسردگی شدید ) ببخشیم و رشته ی معماری تهران بخونم ! (این میتونه کمک کنه که زندگیمو کاملا عوض کنم!)
    یا اینکه باتوجه به اینکه حداقل هفت سال از زندگیمو برای درس و موفقیت گذاشتم و این بهای کمی نیست و رتبه های آزمون قلمچی حدود ٣٠٠ میشد ، همچنان ادامه بدم و شیمی شریف بخونم ( المپیاد شیمی میخوندم و این میتونه تک تک لحظه هایی که براش زجر کشیدمو جبران و درعین حال یادآوری کنه )
    و سومی اینکه اگه شریف قبول نشم یعنی یبارم شکست خوردم و این بار باید حرف خونوادمو که میخواستن پزشکی تبریز بخونم قبول کنم و برای کنکور تجربی پشت بمونم !

    نمیدونم باید چیکارکنم و متسفانه کسی هم از اطرافیان نیست که ریاضی باشه و آدم موفقی که بشه ازش راهنمایی گرفت , امیدوارم راهنمایی های شما کمک کنه! ممنون

    • خوبه یکمی zoom out کنی! یکم زندگیت رو بطور کلی تر ببین. نیومدی تو این دنیا که تلاش کنی دیگران رو راضی کنی٬ یا دانشگاهی که یکم از بقیه دانشگاها بهتره بری. تا الان خیلی خوب تلاش کردی٬ خسته نباشی. ولی الان که کنکور رو دادی وقتش از اون جو درس بیای بیرون و به این فکر کنی بقیه عمرت می خوای ۴۰ ساعت در هفته ش صرف چه کاری بشه. معماری؟ شیمی؟ رشته ای دیگه؟ تنها چیزی که الان اهمیت داره اینه. رشته ت رو انتخاب کن٬ بعد بهترین دانشگاهی که میشه اون رشته رو برو (شریف٬ تهران٬ یا هر دانشگاه دیگه – اگه خودت تلاش کنی می تونی تفاوت ها رو جبران کنی). چشمهارو باید بشوری! جور دیگه باید ببینی! وگرنه با این طرز دید هیچوقت احساس خوشحالی نمی کنی و ممکنه خیلی دیر به خودت بیای.

      • Neg گفت:

        الان که رتبه ها اومده رتبم ٣۵٠ منطقه یکه … فک کنم شریف مناسب ترین انتخاب باشه … از راهنمایی هاتون ممنونم … مهندسی شیمی رو انتخاب میکنم و دومین انتخابمم معماری تهرانه که اگه خواستم عوضش کنم این امکان برام باشه… .

  113. امیرحسین گفت:

    سلام اردلان من کنکور ۹۶ رو دادم ومطمئنم که رتبه ی خوبی میارم ویکی از دانشگاه های شریف وتهران رو قبولم.مسئله ای که منودرگیر کرده اینه که الان مثل قبلا نیست که شریف توی همه ی رشته های مهندسی حرف اول روبزنه وجدیدا یک دوسالیه که دانشگاه تهران هم رقیب جدی برای شریفه ونرخ رشد بیشتری هم داره.من اولویتم برق وکامپیوتره ولی بین شریف ودانشگاه تهران موندم.چندتا دوست توی شریف و امیر کبیر وتهران دارم وبا صحبت ها متوجه شدم شریف وتهران در ۸۰ درصد چیزا مشابهندولی جو علمیه حاکم بر دانشگاه تهران ونیز جوتحقیقی وپژوهشی در تهران نسبت به شریف بهتره وتازه سالم تر ومثبت تره .این باعث شد تا در انتخابم تجدید نظر کنم ودوباره بازنگری کنم.به نظرت مثل بقیه ی رتبه برترا بایدبرم شریف یا نه وضعیت کنونی دانشگاه ها رو مدنظر قرار بدم و بر اساس اونا جلو برم؟من خودم سالم بودن وآروم بودن وعلمی بودن وتحقیقی بودن ومعروف بودن دانشگاه ها برام مهمه.درضمن من کارم رو انجام می دم چه در شریف چه در دانشگاه سر کوچمون ولی جو دانشگاه ونبود حواشی در آن برام مهمه.به نظرت چه کنم؟ممنون میشم جواب بدی مرد.

    • من از شرایط فعلی دانشگاه تهران خبر ندارم. ولی خودم اگه بودم باز شریف رو انتخاب می کردم. به نظرم گرچه محیط اجتماعیش ضعف هایی داره٬ سطح دانشجوهاش و اساتیدش بهتر از دانشگاه های دیگه ست.

  114. محمد گفت:

    سلام
    من امسال کنکور شرکت کردم و با توجه به رتبم نمیتونم توی دانشگاه های خوب رشته ی فنی قبول بشم و مجبورم ریاضی رو انتخاب کنم!!
    زبان سی پلاس پلاس و یه خرده برنامه نویسی وب کار کردم.
    کلا به برنامه نویسی علاقه دارم و دوست داشتم نرم افزار بخونم ولی ممکن نیست! یکی از دوستام پیشنهاد کرد که ریاضی بخونم و ارشد برم رشته علوم کامپیوتر و اینطوری میتونم به علاقم برسم.
    به نظرتون ریاضی انتخاب خوبیه؟ ضمن اینکه منابع و سوالات کنکور ارشد علوم کامپیوتر و حتی نرم افزار رو که دیدم خیلی به ریاضی مرتبط بود.
    سوال دیگه این که اگر لیسانس ریاضی کاربردی داشته باشم و بخوام برای ارشد پذیرش با فاند برای رشته علوم کامپیوتر بگیرم ، ممکنه رشته لیسانسم برام مشکل ساز بشه؟ یا ارشد اینجا علوم کامپیوتر بخونم برای دکترا به کانادا یا امریکا فکر کنم؟
    باتشکر

  115. احمد گفت:

    باسلام و ارزوی سلامتی شما که الان کانادایی اونجا هاا چه شغلایی پرستیژ دارن..؟یعنی درامدشون بالاست وجونا دوست دارن به اون شغل برسن