مشغول جمع کردن وسایلم. ۱۷ اسفند برای اولین بار سفری خواهم داشت به کانادا. از همین حالا معلوم است که این سفر با سفرهای دیگرم بسیار متفاوت است. تا بحال مسیر هوایی چنین طولانی را طی نکرده ام! و در هیچ جایی جز تهران و اهواز ۲۳ روز پیاپی اقامت نداشته ام. ضمن اینکه این سفر برای من فقط به منزله تفریح نیست، بلکه برای آشنایی بیشتر با کشوری ست که برای ادامه تحصیل به دانشگاه های آن فکر می کنم.
از حالا تا آخر عید گوشی من خاموش خواهد بود، پس به جای زنگ زدن ایمیل بزنید. حداقل روزی یک بار به ایمیلم سری خواهم زد.
اگر در خلال سفر فرصت شد، این پست را هم با عکس هایی از سفر آپدیت می کنم.
به امید دیدار!
آپدیت (۱۱ فروردین):
سفری طولانی بود، ولی باز هم فرصتی پیش نیامد تا اینجا بنویسم. پس از بازگشت هم کوله باری از درس انتظارم را می کشد و شاید فرصتی پیش نیاید تا درباره این سفر بنویسم. حتما عکس های سفر را در فرصتی آپلود خواهم کرد.
حالا چند کلمه ای می خواهم برایتان بگویم. درباره چیزی که تا اینجا را از نزدیک نبینید باور نمی کنید.
آسمان همه جا همین رنگ است. کسی که از زندگی در همین تهران آلوده لذت نبرد، شاید در بهترین شهرهای آنور هم نتواند لذت ببرد. تفکر ما ۷۵ درصد ماجراست و محیط و آدم های اطراف ۲۵ درصد، شاید هم کمتر. اگر از زندگی در ایران که سرزمین مادری ات است اصلا لذت نمی بری، بدان چیزی در لابلای افکارت نادرست است. اما اگر به جای دیگری علاقه داری و دوست داری حس ماجراجویی و کنجکاوی ات را با زندگی در جای دیگری از دنیا ارضا کنی، می توان گفت منطقی است و این از نیازهای ابتدایی آدم هاست. همه آدم های دنیا.
تهران هم مسیر توسعه و پیشرفت را دارد به سرعت طی می کند. تنها ایرادش قدم های اشتباهی ست که از ابتدا در ساخت آن برداشته شده و حالا صاف کردن آن آجرهای کج بسیار دشوار می نماید. گرچه با کار مهندسی و علمی مشکلی نیست که برطرف نتوان شد!
اما مهم ترین نکته ای که می خواهم اشاره ای به آن کنم این است که، سفر را جزو برنامه های ضروری خود قرار دهید. اگر نمی توانید بیرون از کشور بروید در همین ایران خودمان بگردید. شاید هیچ کشوری اندازه ایران اقلیم های طبیعی، فرهنگ ها و آدم های گوناگون نداشته باشد. در هر سفر یک دنیا آموختنی و تجربه است که بدست آوردنش واقعا غنیمت است. تجربیاتی که با هیچ کتاب و عکس و فیلم هم آموختنی نیست.
سال نوی خوبی را برایتان آرزومندم
نوروزتان پیروز، هرروزتان نوروز
واقعا موافقم که زندگی آدما رو فکراشون جلو میبره، ولی خوب از محیط اطراف هم نمیشه تاثیر نپذیرفت. به نظرم همین که آدم بره و ببینه اون ور چه خبره و بفهمه که همچینم خبر خاصی نیس خودش ارزشمنده. یه تجربه ی نسبتا بزرگه و کلی ازش میشه چیز یاد گرفت.
*راستی گالری و سفرنامه و اینا رو الان کشف کردم . چه قدر این وبسایت وسیعه! 🙂